‘Mijn dochter (8) wil nooit afspreken, moet ik me zorgen maken?’

Amylia (33) is getrouwd met Renzo (33) en moeder van Kaylee (8) en Dylan (5).

“Als kind had ik maar twee wensen: een broertje of zusje en vriendinnetjes. Ik kreeg geen van beiden. Hoewel mijn moeder altijd voor me klaarstond en me overal op sleeptouw nam, heb ik mijn jeugd daardoor ervaren als eenzaam.

Mijn dochter komt om in de vriendinnetjes. Op ieder partijtje wordt ze uitgenodigd, bij gym is ze de eerste die ze kiezen om een team te vormen. Daar ben ik dolgelukkig mee. Alleen: Kaylee interesseert het niets. Die is liever op zichzelf na schooltijd, in een hoek van de bank met een boek. Feestjes zegt ze liever af en wanneer buurtkinderen aanbellen of ze komt buitenspelen, fluistert ze: ‘Zeg maar dat ik er niet ben.’

Lees ook
Playdates? Liever niet. ‘Ik ben als de dood dat ze iets overkomt’ >

Geen zin

Niet ieder kind kan evenveel prikkels aan en ik bespeur wat hooggevoeligheid bij Kaylee, maar toch zit haar ontwijkende gedrag me dwars. Als ik haar erop aanspreek, zegt ze dat ze er gewoon geen zin in heeft om af te spreken. Dieper liggende redenen lijken er niet te zijn.

Mijn man Renzo wuift mijn zorgen weg. Haalt nonchalant zijn schouders op en zegt dat het vanzelf wel goedkomt. Ze is verder toch vrolijk? Ook de juf ziet een geliefd en actief kind in de klas, het ontbreekt haar dus niet aan sociale vaardigheden.

Geschiedenis herhalen

Ik maak me zorgen dat als ze contacten buiten school blijft afwijzen, kinderen haar op een gegeven moment niet meer opzoeken en haar net zo’n eenzaam lot is bezegeld als mij. Dat is projectie, realiseer ik me, maar ze blijft mijn kind; het zal niet de eerste keer zijn dat de geschiedenis van een ouder zich herhaalt bij een kind. Hoe stimuleer ik mijn dochter om af en toe toch eens af te spreken? En moet ik me zorgen maken dat ze dat niet wil?”

Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.