‘Ik trok zonder sleutel de deur achter me dicht terwijl mijn zoon (2) nog binnen was’

05.04.2021 06:00

Elke maandag vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop ze even he-le-maal de mist in ging.

Sophie (29) is getrouwd met Ruben (32) en moeder van Sem (2).

“We hebben allemaal weleens van die dagen dat je er niet helemaal bij bent met je hoofd. Dat je tot ’s avonds laat mails beantwoordt, je vervolgens midden in de nacht wakker schrikt door een kind dat zichzelf onderspuugt en je nog geen twee uur later, klokslag 05.30 uur, met de wallen op je knieën beschuit met jam staat de smeren. Goed. Zo’n dag was het dus voor mij, twee weken geleden…

 

Huishouden

De ochtend verliep nog redelijk soepel. Ik was godzijdank een dagje vrij en Sem hing door de onrustige nacht loom op de bank met een iPad – kon ik mooi op m’n gemak het huishouden doen. Ik draaide een wasje, stofzuigde de slaapkamers en terwijl ik normaal een prof ben in het spelletje ‘wie propt het meeste afval in een overvolle pedaalemmer tot de ander de zak eruit sjort’, haalde ik zelfs de prullenbakken leeg. Het moest niet gekker worden. 

Ik kan je vertellen… Dat werd het dus wel. Want vanaf het moment dat ik een stap over de drempel bij de voordeur zette, de vuilniszakken in de container gooide en uit automatisme de deur achter me dicht trok, besefte ik: M’N KIND! 

 

Lees ook
‘Waarom onze badkamerdeur altijd op een kier staat’ >

 

Blinde paniek

In blinde paniek belde ik bij de buren aan (want: telefoon ook binnen) in de hoop dat ze thuis waren. Na drie minuten non-stop op de knop te hebben gedrukt, deed de buurman ietwat geërgerd open. Gelukkig zag hij direct aan mijn blik dat het serieus was en gaf hij zijn telefoon om mijn ouders te bellen voor de reservesleutel. Ruben was immers zo’n 200 kilometer verderop aan het werk.

 

Chloor

Toegegeven: in gedachte zag ik Sem al richting de keukenkastjes lopen en een fles chloor leegdrinken, want hoe hard ik ook schreeuwde en klopte: ik kreeg geen contact. Inmiddels waren ook andere buren opgetrommeld en stonden we als een groep hysterische krakers aan de deur te sjorren. Onnodig zo bleek later, want na vijf minuten stonden mijn ouders al op de stoep met de sleutel. 

 

Doemscenario’s

Opnieuw bedacht ik bij binnenkomst de heftigste doemscenario’s, maar toen mijn ogen richting de bank werden getrokken, wist ik waarom Sem al die tijd niet reageerde. Hij was – jawel – in slaap gevallen met de iPad nog in z’n handen. Tja kind, dat krijg je na zo’n onrustige nacht…”

 

Benieuwd naar meer moederblunders? Elke maandag lees je een nieuw ‘Dat ging ff mis’-verhaal op Kekmama.nl.