‘Zo bijzonder dat ik het leven van een kind heb mogen redden’
Kek Mama’s Malu (foto) doneerde anderhalf jaar geleden stamcellen aan een zieke baby ergens ter wereld. Deze week krijgt ze het verlossende telefoontje: de cellen zijn aangeslagen en het jongetje heeft het overleefd. “Ik loop al dagen met mijn hoofd in de wolken.”
“Ik sta zo’n twee jaar ingeschreven bij Stichting Matchis (de organisatie die stamceldonoren en patiënten met elkaar verbindt) als ik in december 2018 word opgeroepen als match. Na een intensieve medische keuring en de daadwerkelijke operatie, vertelt de arts mij iets waar ik nog wekelijks aan terugdenk: mijn stamcellen zijn bedoeld voor een baby, een jongetje dat nota bene net zo oud is als mijn eigen zoon.
Op het moment dat ik dat hoor, barst ik in tranen uit. Van verdriet, omdat ik als moeder niet wil weten door wat voor heftige tijd zijn ouders gaan. Maar ook van blijdschap, want hoewel ik iederéén die laatste sprankel hoop gun, een baby nog een kans op leven kunnen bieden is wel heel bijzonder.
Twijfel
Gek misschien, maar een jaar lang twijfelde ik om Stichting Matchis te bellen om te horen hoe het met het kindje gaat. Want wat nu als het slecht nieuws is, raakt het me dan niet te veel? Gelukkig trekt mijn vriend me uiteindelijk over de streep: mocht het kindje overleden zijn, dan heb ik er wel alles aan gedaan. En zo is het.
Maandag krijg ik een telefoontje dat mijn stoutste dromen overtreft. Niet alleen hoor ik dat de match 100 procent was, ook vertelt de medewerker van Stichting Matchis dat de peuter in goede gezondheid verkeert.
Lees ook
‘Hierdoor sta ik er nóg vaker bij stil dat een gezond kind hebben niet vanzelfsprekend is’ >
Geschenk
Omdat stamceldonatie volgens de wet anoniem is, zal ik nooit te weten komen wie het kindje precies is. Wel mag ik zijn ouders een brief schrijven. Ook anoniem, maar dat maakt me eigenlijk niks uit. Ik wil gewoon laten weten dat ik na al die tijd nog steeds aan ze denk. En dat ik het als een geschenk zie dat ik hun kind heb mogen helpen. Want, zoals ik anderhalf jaar geleden al schreef: naast dat ik iets heb gegeven, heb ik er veel meer voor teruggekregen: extra bewustwording dat het hebben van een gezond kind niet vanzelfsprekend is – iets waar ik voorheen nog te weinig over nadacht.”
Beeld: Marco Kolanus
Meer persoonlijke verhalen lezen? Volg Kek Mama op Facebook >
