Portretten: Tienermoeders
De een was veertien en ging zwanger naar school, de ander was achttien en moest het zonder geld zien te rooien. En toch hebben deze meiden het prima gered.
Cheronne (28, huisvrouw) kreeg zoon Sem (9) toen ze 18 was. Met haar vriend Hans kreeg ze Maud (3) en Bente (2).
“Er waren tijden dat Sem en ik afwisselend sliepen in de caravan van mijn ouders en bij vrienden. We hebben in een winter maanden in het weekend bij een cafébaas gebivakkeerd en terwijl ik in de kroeg aan het werk was, sliep Sem achter in een ijskoude trailer. Doordeweeks studeerde ik.
Begin van een normaal leven
Een goede moeder zijn, dat was het enige wat ik wilde. Godzijdank kregen we uiteindelijk een eigen huisje. Dat was het begin van een normaal leven. Ik leerde Hans kennen en we kregen samen twee dochters. Mijn meiden zullen nooit begrijpen waar Sem en ik vandaan komen. Zij hebben zo’n andere start dan hun broer. We wonen in een koophuis, er zijn geen financiële problemen en iedereen slaapt ’s avonds in z’n eigen bedje.”
Bertina van Hoek (28, huishoudelijke hulp) was 10 toen ze Niels (nu 31) leerde kennen en 14 toen ze zwanger werd. Samen hebben ze drie kinderen: Joyce (14), Noah (5) en Nick (1).
“Joyce is bijna veertien jaar, net zo oud als ik toen ik zwanger raakte. Nu pas begrijp ik mijn ouders en snap ik hoe moeilijk het voor hen is geweest. Mijn ouders wisten niet eens dat ik seksueel actief was. Of een vriendje had. Mijn vader had me verboden met Niels om te gaan omdat hij een hekel aan hem had.
Hysterisch
Mijn moeder werd hysterisch toen ik pas na zes maanden opbiechtte dat ik zwanger was. Mijn vader deed dagenlang alsof ik niet bestond. Daarna deelde hij me mee dat ik het kind moest houden en mijn school moest afmaken. Dat was het. Zo kwam het dat ik tot de zomervakantie hoogzwanger op school rondwaggelde. Bij scheikunde mocht ik op de stoel van de docent zitten in plaats van op zo’n houten krukje. En mijn klasgenoten sjouwden met mijn tas. Vooral de leraren waren lief voor me; oprecht geïnteresseerd in hoe het met me ging. In de zomervakantie kreeg ik Joyce en daarna ging ik weer vrolijk naar school. Heerlijk; daar was ik even geen moeder. Na school moest ik direct naar huis om voor Joyce te zorgen. Vaarwel onbezorgde jeugd.
Niels en ik zijn nog altijd bij elkaar. Mijn vader en hij kunnen inmiddels prima door één deur. Na Joyce hebben we nog twee kinderen gekregen; wat waren die zwangerschappen anders. Ik kon genieten van mijn buik, thuis kraamvisite ontvangen, iedereen was blij. Vooral Joyce, de trotse grote zus.”
