Nienke Plas: ‘De hele bevalling stond onze zoon Frenky-Dean naast me’

29.10.2021 08:54
Beeld: Mark Groeneveld Beeld: Mark Groeneveld

Nienke Plas staat altijd aan. Ze praat snel, beweegt wild en haar gedachten schieten alle kanten op. Toch is de comedian als moeder juist heel relaxed.

“Ik ben zo blij dat ik weer thuis ben”, verzucht Nienke Plas. “Dit was toch wel vrij lang.” Voor de opnames van de film F*ck de liefde 2 vertoefde Nienke de afgelopen twaalf dagen namelijk op Ibiza. Kan slechter, klopt. En eerlijk is eerlijk: het was ook heerlijk, beaamt ze. “Het was lekker om me even op iets totaal anders te kunnen focussen. Om naast mama weer even mens te zijn. Maar toen we na zes dagen op de helft zaten… was ik eigenlijk wel klaar. Ik miste mijn gezin. Twaalf dagen lijkt misschien niks op een mensenleven, en dat is het ook niet, maar in de ontwikkeling van een baby van drie maanden oud is het onwijs lang. Novi-Jaxx had in de tussentijd zoveel nieuwe dingen geleerd! Nou ja, nieuwe geluidjes vooral.”
 

Broertje

De geboorte van Novi-Jaxx in juni was niet alleen een nieuw hoofdstuk in het leven van de comedian en haar man Resley, maar ook voor hun zevenjarige zoon Frenky-Dean. Toen hij hoorde dat zijn moeder zwanger was, had hij direct een duidelijke voorkeur: het ‘moest’ een broertje zijn. “We wisten zelf het geslacht niet, dus bereidden we Frenky-Dean er wel op voor dat een zusje óók leuk zou zijn.”

Het bleek niet nodig en Frenky-Dean was er als eerste bij om dat te concluderen. “Een kind krijgen is een grote verandering in de gezinsdynamiek, wij vonden dat Frenky-Dean daar bij mocht zijn. Toen we vroegen of hij dat wilde, was hij heel stellig: ‘Absoluut, jij bent mijn moeder en ik wil het zien.’

“De hele bevalling – thuis, in bad – stond Frenky-Dean naast me, met zijn handje op mijn schouder.”

Even vond hij het lastig om te zien dat ik pijn had. Gelukkig lukte het Resley om hem gerust te stellen, hij vertelde dat het er allemaal bij hoorde, dat de baby nou eenmaal door een piepklein gaatje moest. De hele bevalling – thuis, in bad – stond Frenky-Dean naast me, met zijn handje op mijn schouder, af en toe een aaitje. Hij was helemaal in extase toen zijn broertje kwam.”
 

Tweeling

Na de bevalling hoorde Nienke van de verloskundige dat, getuige de placenta, Novi-Jaxx oorspronkelijk een van een tweeling was. Best een verrassing, al raakte Nienke niet van haar stuk. “Ja, het is misschien heftig als je erover nadenkt, maar ik nam het zelf heel licht op. We waren boven alles heel blij met een gezond kind. Het maffe was wel dat Res en ik tijdens de zwangerschap regelmatig hardop tegen elkaar zeiden hoe gaaf het zou zijn als we een tweeling zouden krijgen. Dus ja, het was wel apart. Ik ben er heilig van overtuigd dat de natuur dit regelt, dat het kindje misschien iets mankeerde waardoor het geen leuk leven zou hebben. Het is goed zo. Novi-Jaxx zal voor altijd een beschermengel hebben.”
 

Verschil

Overdonderd door de komst van de kleine is Nienke niet: ze wist wat haar te wachten stond. “We hebben de hele cursus al een keer doorlopen, dat scheelt. Bij Frenky-Dean was ik wel iets voorzichtiger; ik was bijvoorbeeld zeker niet na drie maanden al op reis gegaan. In grote lijnen weet ik wat er komt, al heeft elke baby zijn eigen ‘dingetjes’. Zo smeer ik me nu het schompes met Novi-Jaxx’ droge huid, daar had Frenky-Dean nooit last van. Maar ik weet wel: die dingen komen en gaan.”

“Het leeftijdsverschil tussen de jongens is juist leuk.”

Het feit dat er tussen de jongens een leeftijdsverschil van bijna zeven jaar zit, verhoogt voor Nienke de feestvreugde. “Dat verschil is juist leuk. Met Frenky-Dean voer ik al hele gesprekken, we gaan samen met de fiets op avontuur, ontdekken dingen. En met de jongste zit ik weer helemaal in de verzorgende rol van lekker genieten en knuffelen. In vergelijking met vrienden die twee kleine kindjes van twee of drie jaar tegelijk hebben is het bij ons heel relaxed. Frenky-Dean is behoorlijk zelfstandig en fietst al in z’n uppie naar de speeltuin. Ik kan me voorstellen dat het een stuk zwaarder is als ze allebei nog zo klein zijn, dan ben je continu bezig met mensen in leven houden.”

Het enige wat tot nu toe echt weer wennen was waren de slapeloze nachten, vertelt Nienke, vooral omdat ze met Frenky- Dean verwend waren: hij sliep na een week al door. Lachend: “Ik weet dat je je kinderen niet met elkaar mag vergelijken, maar toch zei ik weleens tegen Novi-Jaxx: ‘Zeg, waarom slaap jij niet al door, net als je broer?’ Dan keek ie me kwijlend aan en dacht ik: ach, laat ook maar. Inmiddels heeft hij het trouwens onder de knie, na drie maanden al, dus ik mag zeker niet klagen.”
 

Het hele interview staat in Kek Mama 14-2021.

 

Meer lezen?
Bestel hier het nieuwste Kek Mama nummer >