‘Moet ik mijn man erop aanspreken dat hij onze dochter voortrekt?’

Petra (40) is getrouwd met Marco (39) en moeder van Ruben (11) en Isa (8).

“Marco en ik hadden ons er na vier miskramen net bij neergelegd dat er na Ruben geen kind meer zou komen, toen ik bijna drie jaar na mijn eerste bevalling, tóch weer zwanger bleek. Met ingehouden adem keken we mee met de twintigwekenecho, maar de baby deed het fantastisch. En: het bleek nog een meisje ook. Van beide ‘smaken’ eentje; Marco en ik konden ons geluk niet op.

Wonderbaby

Dat Marco vanaf dag één na Isa’s geboorte wel erg dicht op haar zat, begreep ik wel. Ze was toch een beetje onze wonderbaby; het kindje van wie we dachten dat ze nooit zou komen. Ook Ruben was dol op zijn zusje.

Met meisjes ga je anders om dan met jongens. Dus vond ik het eerst ook normaal dat we bij Ruben een schram of bult weg lachten en zelfs stoer vonden, terwijl we Isa met een hoop medelijden en voorzichtigheid verbonden. ‘Word je sterk van, schat’, riepen we tegen Ruben. ‘Ach liefje, gaat het wel?’, zeiden we tegen Isa.
 

Lees ook:
‘Moet ik de verliefde schoolvader uit mijn leven bannen?’ >
 

Rauwdouwer naast een prinsesje

Toen ik me daar na een jaar of drie bewust van werd, besprak ik het met Marco. Hij vond het wat overdreven, maar ging ermee akkoord dat we erop zouden letten de kinderen zo gelijkwaardig mogelijk te behandelen. Dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan, met een rauwdouwer en een prinsesje naast elkaar in huis; ze hebben gewoon verschillende benaderingswijzen nodig.

Marco draaft daar inmiddels alleen wel héél erg in door. Isa hoeft maar een pruillip te trekken, of ze krijgt haar zin. Tegen Ruben zegt Marco dat hij niet moet zeuren. Wanneer Isa dorst heeft, weet hij niet hoe snel hij drinken voor haar moet maken, terwijl hij Ruben het steevast zelf laat pakken. Als Ruben niet kan slapen, moet hij maar even schaapjes tellen van zijn vader, terwijl hij Isa beschermend bij zich op de bank trekt, en kweelt: ‘Kijk dan nog maar eventjes tv met papa.’ In de stad weet ze hem altijd wel een nieuwe jurk af te troggelen, maar wanneer Ruben eens een nieuwe voetbal wil, moet hij wachten tot zijn verjaardag.
 

Liefdevolle aandacht

Ik erger me ondertussen kapot aan de voortrekkerij van mijn man. Niet dat hij minder van Ruben houdt. Integendeel; van niets geniet Marco zo veel als van samen voetballen, op de bank hangen voor Studio Sport, en tijdens wedstrijden van Ruben staat Marco zaterdag na zaterdag vooraan langs de lijn. Dat is óók liefdevolle aandacht, maar het staat niet in verhouding tot hoe hij onze dochter op een voetstuk plaatst.

Hij doet het niet bewust. Misschien is het ook wel iets natuurlijks; voor mij is Ruben ook mijn ideale prins, terwijl ik Isa meer zie als een jonge versie van mezelf. Maar dat probeer ik niet te laten blijken.

Marco vindt dat ik problemen zie waar ze niet zijn, en is niet van plan zijn opvoedstijl te veranderen. Ik ben ondertussen bang dat Ruben last krijgt van de ongelijkwaardige behandeling door zijn vader. Aan de andere kant realiseer ik me ook dat jongens zich over het algemeen veel minder druk maken om zaken waar ik als vrouw een punt van maak. Stel ik me aan over het gedrag van mijn man, of moet ik zijn voortrekkende gedrag een halt toeroepen – en hoe dan?”

Meer Kek Mama? Volg ons op Facebook en Instagram.