‘Mijn man drijft mij tot waanzin’

Vandaag komt mijn ex voor het eerst de kinderen ophalen. Gek als ik ben, check ik nog even mijn make-up en spuit ik nog wat parfum op, je weet maar nooit.

Blij ben ik als de deurbel gaat en ik zijn stem hoor. De vorige afspraak om de kinderen te zien, kwam hij niet opdagen. Gelukkig is hij er nu wel. Ik hoor hem de trap opkomen en het is net alsof hij nooit is weggeweest. Jan rent dolgelukkig naar hem toe ‘Papa, daar ben je weer’. Ook mijn ex oogt gelukkig en pakt onze jongste uit mijn armen. Dit moment, zoals het hele ritueel zich hiervoor mijn ogen afspeelt, heb ik duizendmaal gedroomd. Hij gelukkig, Jan gelukkig, Dries gelukkig en ik ook gelukkig.

De moed zakt me in de schoenen

Al snel maakt hij aanstalten te vertrekken. Als Jan vraagt waar ze gaan zwemmen kijkt mijn aanstaande ex mij verschrikt aan. ‘Zwemmen?’. Tijdens het gesprek bij de mediator hebben we het gehad over de invulling van deze dag. Ik had hem zelfs twee dagen geleden nog een appje gestuurd met de vraag of ik de tas moest inpakken voor kinderen of dat hij dat zelf wilde doen. Waar kwam dit nou weer vandaan?!

De moed zakt me in de schoenen. Hoe gelukkig ik net nog was, zo down ben ik nu. Tegenover mij staat de man waar ik zielsveel van hou, op het punt met ónze kinderen te vertrekken om wat ‘quality time’ met elkaar door te brengen. Wat een oneerlijke wereld! Ik wil niet scheiden! En omdat meneer dat wel wil moet ik nu, vrijwillig en wel, mijn kinderen meegeven. Zak!

‘Ik wil het voorlopig nog even niet vertellen’

Uiteindelijk vertrekken ze. Zwemmen zullen ze en als ik hem nog even herinner aan het feit dat we in ieder geval aan de oudste moeten uitleggen hoe de situatie is, zegt hij ‘ik wil het voorlopig nog even niet vertellen, maar genieten van vandaag en kijken wat het brengt’.

Deze man drijft mij tot waanzin. Van moed in de schoenen naar vlinders in mijn buik. Kijken wat vandaag brengt… Zal hij bedoelen: ‘Kijken wat vandaag brengt en vanavond lig ik weer gewoon naast je omdat je de liefste vrouw ter wereld bent en mij de leukste kinderen ever hebt gegeven?’ De rest van de middag ben ik in opperbeste stemming en dagdroom ik hoe de avond zal verlopen. Kaarsjes, wijntje…

Als hij een half uur te vroeg de kinderen afzet zie ik bij binnenkomst al dat hij er helemaal doorheen zit. Meer dan ‘We hebben het leuk gehad en Jan heeft McDonald’s op’ komt er niet uit.

Marco Borsato wist het 23 jaar geleden al: de meeste dromen zijn bedrog.