Mary (94) voelt zich ondanks kinderen en kleinkinderen eenzaam: ‘Al mijn leeftijdsgenoten vallen weg’
Mary Hens is 94 jaar, heeft drie kinderen, kleinkinderen en woont in een fijn appartement in Voorburg. Toch voelt ze zich elke dag alleen. ‘Mijn contacten verwateren en mijn dagen zijn stil en eenzaam.’
‘Lange dagen’
Mary zit vol verhalen. Bevlogen praat ze over haar jeugd in het voormalige Nederlands-Indië. Over haar jaren als onderwijzeres en over de tijd dat ze met haar man in het buitenland woonde. Inmiddels is ze veertig jaar alleen. Haar dochter woont ver weg in Limburg, haar ene zoon in Azië en de andere in Brabant. “Hij komt bijna ieder weekend langs. Maar dan hou je toch nog zes dagen over. Dat kunnen lange dagen zijn.”
‘Ik ga niet in m’n eentje naar een restaurant’
Voorheen had ze veel om handen: ze werkte graag in haar bloementuin in de buurt. “Maar nu ik steeds slechter ter been ben, kan ik er niet meer heen. Het zou me ook verdriet doen om te zien dat de boel er onverzorgd bijstaat.’” Ook ging ze regelmatig uit eten met vrienden en vriendinnen. “Daar genoot ik van. Maar als je de negentig voorbij bent, vallen bijna alle leeftijdsgenoten weg. En ik ga niet in mijn eentje naar een restaurant. Dat vind ik niet gezellig.” Ze vervolgt: “Senioren van zeventig en tachtig hebben nog kaartclubjes en spelletjesavonden. Die clubjes hebben zich allang gevormd, dus die zitten niet te wachten op iemand van mijn leeftijd. Begrijpelijk, hoor. Maar daardoor verwateren mijn contacten en worden mijn dagen stil en eenzaam.”
‘Ik vind het fijn dat ik mijn verhaal kwijt kan’
Mary hecht aan haar mailcorrespondentie met een oude vriend in Australië en ook is ze blij met de thuiszorg, maar er gaan toch dagen voorbij dat ze niemand spreekt. Daarom is ze blij met het belletje van de Zilverlijn van het Ouderenfonds, elke donderdag. “De ene keer hebben we het over iets dat in het nieuws is, de andere keer over een boek dat ik lees. Of over dingen die ik vroeger heb meegemaakt. Ik ben een prater, dus ik vind het fijn om mijn verhaal kwijt te kunnen. Soms blijft het bij kletsen, de andere keer gaat het gesprek de diepte in en bespreken we dingen die er wezenlijk toe doen. Als ik dan na een half uurtje de telefoon neerleg, heb ik het idee dat iemand écht interesse voor me heeft gehad. Dat voelt goed.”
De VriendenLoterij en het Ouderenfonds komen in actie tegen eenzaamheid. Met de opbrengst van de VriendenLoterij PrijzenMarathon financiert het Ouderenfonds activiteiten door het hele land waarmee zij de steeds groter wordende groep eenzame ouderen de hand kan reiken. Dus speel van 17 september tot en met 31 oktober mee en help één oudere aan wekelijks sociaal contact.
