‘Mag ik die eerste maanden van de zwangerschap alsjeblíeft overslaan?’
Het liefst had Kek Mama’s Malu de eerste drie maanden van haar zwangerschap overgeslagen – er gewoon ineens achterkomen dat je al dertien weken bent. Maar helaas, die zwangerschapssymptomen? Daar moest ze doorheen.
Borsten op standje klappen
‘Nee joh, doe ik wel effe’, dacht ik toen ik op de zwangerschapstest ‘2-3′ zag staan en het internet me vervolgens waarschuwde voor de notoire eerste maanden. Tot m’n borsten na zes weken ineens op standje klappen stonden, ik nergens meer zin in had en mijn vriend bij het minste of geringste uitkafferde. Bijvoorbeeld die keer dat hij thuiskwam na een zware nacht werken. Hij was moe. Of er nog wat te eten was…
‘Moe?!’
Het bloed stroomde vanuit m’n tenen naar m’n kruin en ik werd witheet. ‘Moe? Raad eens wie er moe is? Weet je wel hoe lamlendig ik me voel? En wat ik allemaal al gedaan heb deze ochtend? Ik bedoel, die was vouwt zichzelf niet op, he? En dat schone bed waar jij straks in kunt duiken? Ook mijn werk! Trouwens, moet je die grond zien glimmen: kun je zo als spiegel gebruiken. Ook gedaan terwijl jij niet thuis was. En hoor je de vaatwasser draaien? Man, ons embryo líjkt nog niet eens op een kind en het kost me nu al bakken energie – maak jij anders wat te eten voor mij!’
Goed, dit zei ik natuurlijk niet letterlijk (ik zei meer zoiets als: hmm), maar ik dacht het wel. En toen realiseerde ik me ineens dat het nog wel drie lange maanden konden worden zo. Vooral voor m’n vriend.
Lees ook
Positief of negatief: 5x snelle en betrouwbare zwangerschapstesten >
‘Onze ondergang?’
En inderdaad, de weken leken niet voorbij te gaan: ik werd met de dag misselijker, moest ineens niets meer hebben van de geur van ons favoriete restaurant, had nergens puf voor en zelfs een rondje door de Zweedse meubelgigant was te veel. (Oké, dat je zwangerschap tegelijk valt met een verhuizing is misschien een niet al te beste combinatie. En dat je om de zoveel meter een mooi opgemaakt bed naar je ziet staren ook niet – maar dat terzijde.) Dit wordt nog onze ondergang, dacht ik vaak.
‘Alles voor de baby’
Maar net op het moment dat ik voor de zoveelste keer niet te genieten was, kwam m’n vriend naast me zitten, gaf me een knuffel en zei dat hij geduld had. Dat hij het allemaal wel begreep en dat ik rustig aan moest doen, alles voor de baby. En ja hoor, zijn geduld werd beloond: na dertien weken was ik een ander mens. Of nou ja, weer mezelf.
Lees ook
Babyuitzet-checklist: dít heb je allemaal nodig >
De meest voorkomende zwangerschapssymptomen
- Overtijd – als je een regelmatige menstruatiecyclus hebt en je bent overtijd, kan dit wijzen op een zwangerschap. Bij een onregelmatige cyclus is dit wat lastiger te bepalen.
- Innestelingsbloeding – zes tot twaalf dagen na de conceptie nestelt de eicel zich in de baarmoederwand. Dit kan zorgen voor buikkramp en een roze of bruine innestelingsbloeding.
- Misselijkheid – ja hoor, daar is-ie. De oorzaak hiervan is nog niet helemaal duidelijk, maar waarschijnlijk heeft het te maken met de toegenomen hoeveelheid hCG (zwangerschapshormoon).
- Vermoeidheid – de hormonen gieren door je lijf, de placenta moet gemaakt worden: zelfs in de eerste weken vraagt een zwangerschap al veel van je lijf. Niet zo gek dat je moe kunt zijn.
- Hoofdpijn – kan worden veroorzaakt door zwangerschapshormonen of een gevolg zijn van andere kwaaltjes, zoals misselijkheid en vermoeidheid.
- Gevoelige of gezwollen borsten – verandering in je hormoonhuishouding zorgt voor een betere doorbloeding, met als gevolg gevoelige borsten. Hierdoor zijn de aderen in je borsten vaak ook beter te zien.
- Veranderende tepelhoven – het hormoon hCG zorgt ervoor dat je tepels straks steviger zijn voor de baby. Hierdoor neemt het pigment in de tepel meestal toe.
- Vaker plassen – ook dit komt door de veranderend hormonale huishouding: er wordt meer bloed door je nieren gepompt waardoor je vaker naar de wc moet.
- Opgeblazen gevoel – niet omdat je kindje zo snel groeit, maar omdat je meer vocht vasthoudt en je darmen trager werken.
- Vreetbuien – waar deze vandaan komen? De meningen zijn hierover verdeeld: het kan bijvoorbeeld komen door de hormonen of door bijkomende emoties tijdens je zwangerschap.
- Afkeer van voedsel en geuren – je reuk wordt vaak beter, waardoor je ineens heel misselijk kan worden van bepaalde geuren. Dit kan je trouwens al vanaf week één an je zwangerschap gaan merken.
- Stemmingswisselingen – vooral de stijging van oestrogeen en progesteron zorgen voor stemmingswisselingen. Maar ook door spanning of emoties die een zwangerschap met zich meebrengen, kun je je ‘anders’ voelen.
