‘Liever ogen in mijn achterhoofd, dan dat een ander mijn kind terecht wijst’

12.07.2018 12:10
ander kind terecht wijzen Beeld: Pixabay

Dacht je net alles een beetje onder controle te hebben met je kinderen, wijst een vriendin jouw kind terecht, terwijl je dat eigenlijk onterecht vindt. Susana Kuehne moest éven schakelen.

Het was haar eerste uitje na de bevalling van haar tweede kind. Niet bepaald van instapniveau, want: zonder man, mét peuter en pasgeboren baby naar het strand. O, en met vrienden en hun kinderen, dat wel. Maar dat maakte het er bij nader inzien niet makkelijker op, schrijft ze op ScaryMommy. Want terwijl ze zat te borstvoeden onder de parasol, reikte een vriendin Susana’s zoon een waterpistool aan – iets wat hij nog niet kende. Het tafereel speelde zich af aan de vloedlijn en de ware toedracht kon Susana niet horen, maar feit was dat ze zag hoe het zoontje van de vriendin zijn waterpistool op haar eigen zoon richtte, en hij – op aandringen van die vriendin – terugschoot, waarna het kind van de vriendin het op een brullen zette.

 

‘Wees blij dat iemand op je kind let’

Tot zover alles onder controle, want ja, eigen schuld dikke bult, vond ook de vriendin. Los van het feit dan Susana het een beetje jammer vond dat haar peuter A) nu wist wat een waterpistool was, en B) een ander kind aan het huilen had gemaakt op bevel van een volwassene. Want toen begonnen de problemen pas echt: Susanna’s zoon mikte vervolgens op een ander kind – toevallig de dochter van een andere vriendin. Meisje in tranen, moeder boos. “Zo doen we dat niet”, berispte de moedervriendin Susana’s zoon. “Dat is niet lief. Je moet op het water richten, en niet op andere mensen.”

‘Niet moeilijk over doen’, dacht Susanna, ‘wees blij dat iemand op je kind let en nog waterpret met hem heeft ook, terwijl je aan je baby gekluisterd zit.’ Maar eenmaal thuis bekroop haar toch een onbehaaglijk gevoel. Natuurlijk begreep ze dat haar ene vriendin haar zoon een les probeerde te leren, terwijl de andere haar dochter wilde beschermen. ‘Maar mijn zoon was in verwarring gebracht, die middag.’
 

Lees ook
Bezorgde moeder Sjoukje (33): ‘Ik zie overal gevaar’ >

 

Levensles

De ene ouder had hem namelijk geïnstrueerd een ander kind te beschieten met zijn waterpistool, terwijl een andere ouder hem daar vervolgens voor bestrafte. Hoe begrijpelijk ook allemaal, voor Susanna was het een levensles, schrijft ze. ‘Want als moeder van twee kinderen kom ik nu eenmaal af en toe handen tekort, maar puntje bij paaltje moet iedere moeder voor haar eigen kinderen zorgen. En kan ik het me dus niet permitteren mijn ogen van de mijne af te houden.’

Bovendien: iedereen houdt er zo haar eigen opvoedstijl op na. Dat ervoer Susana een paar weken later, toen haar zwager-annex-politieman haar zoon bruut sommeerde de knuffel van zijn dochter terug te geven. ‘Mijn zoon rende naar me toe en verstopte zijn geschrokken gezicht in mijn schoot, maar die avond spraken mijn man en ik af dat een ander onze kinderen best mag aanspreken, maar niet op een onredelijke, dominante manier zonder ons toezicht.’

Zonder leraren, vrienden of zelfs vreemden die je kind soms aanspreken op wat juist is en wat niet, red je het niet, realiseert Susana zich. Maar bovenal dient ze vooral ogen aan te leggen in haar achterhoofd, schrijft ze: “Want mijn kinderen blijven míjn kinderen.”

 

 

 

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >