‘Ik zal nooit de prijs voor beste moeder winnen, en ik vind het prima’

Van een vrolijke bende zelfbenoemde ooms en tantes die het enig vonden, een paar kinderen in hun verder kinderloze vriendenclub, belandde Jess in een gemeenschap die het moederschap zo’n beetje tot kunst had verheven. ‘Die alle babyvoeding zelf kookte – hun baby’s in draagdoeken op hun borst – en kritisch nadacht over de toekomstige scholing van hun kroost. Professionéle moeders’, schrijft Jenn in een blog, ‘met geniale kinderen.’

‘Tot die tijd had ik het in mijn eentje uitgezocht, dat hele moederschap. Wist ik veel.’ En er was nog iets waar ze tot die tijd geen idee van had: de moedermaffia.

Idioterie

Goed, dat hele moederschap bleek dus een wedstrijd, en zij liep hopeloos achterop, schrijft Jess. ‘Er bleken nauwkeurig rollen weggelegd voor iedere moeder. De altijd perfect geklede, met dito kinderen. De gezonde, biologisch verantwoorde moeder. De moeder met het ideale huwelijk. En allemaal wilden ze de beste zijn.’ Jess niet, zij had al snel besloten dat ze niet meedeed aan de idioterie, stelt ze. Tot ze een groep kinderloze vriendinnen over een bevriende medemoeder hoorde praten. En zich toen pas realiseerde hoeveel druk vrouwen elkaar onderling opleggen.

Lees ook:
‘Zelfs tijdens je zwangerschap bemoeit de moedermaffia zich al met je’ >

Zichzelf

‘Ze was zo kalm, en schreeuwde nooit tegen haar kinderen, bewonderden mijn vriendinnen haar. En ze was zo creatief en belezen’, schrijft Jess. Ze was blij dat ze haar vriendin zo leuk vonden, en dat ze zagen wat een goede moeder ze was – want dat was ze. ‘Maar niet omdat ze haar stinkende best deed de beste te zijn; juist omdat ze zichzelf bleef en gewoon de klus klaarde zonder zich gek te laten maken door anderen.’

Beste moeder voor mijn kinderen

Voor Jess is het dé manier om in het moederschap te staan. ‘Als ik alleen maar bezig ben de beste moeder te zijn in de ogen van anderen, zijn er drie mensen die daaronder lijden: mijn kinderen’, zegt ze. ‘Ik kan gaan voor de perfecte plaatjes op social media en hunkeren naar likes, of ik kan er gewoon zijn voor mijn kinderen, zonder de druk van anderen. Dat laatste ziet er misschien niet zo hip en verantwoord uit voor de buitenwereld, maar het is wel míjn manier, en de beste voor mijn kinderen. Ik hoef die prijs voor beste moeder niet. En ik heb me nog nooit ze relaxed gevoeld.’

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >