‘Ik schreeuw tegen mijn kinderen en daar schaam ik me niet voor’

‘Ik schreeuw tegen mijn kinderen (8 en 12) en alle moeders die ik ken doen dat ook; daar is niets mis mee’, schrijft ze op Scary Mommy.

‘Soms is het nodig’

Ze vindt dat het afgelopen moet zijn met dat softe gedoe. ‘Natuurlijk scheld ik mijn kinderen niet uit voor rotte vis, maar soms is schreeuwen nu eenmaal nodig. Om op tijd op school te kunnen komen, bijvoorbeeld. Om ze eindelijk eens aan het opruimen te krijgen of omdat het af en toe gewoon even te veel is.’ De wetenschappers pleiten voor een zachtere aanpak: zodra je kind doet wat jij van ‘m vraagt, moet je hem belonen. Met knuffels en een glimlach, compleet in Broadway-stijl.

Lees ook
Moeder schrijft brief aan ‘sportouders’ die tegen haar kind schreeuwen >

‘Kom op’

‘Onzin’, schrijft Kristen. ‘Ik ga geen show opvoeren als ik wil dat mijn kind zijn schoenen pakt, bijvoorbeeld. Ik zeg hem dat-ie ze moet pakken, want dat is wat mensen doen. En ik bedank hem niet: voor het pakken van je schoenen hoef je echt geen bedankje. Kom op.’

‘Kumbaya-aanbevelingen’

Ze vervolgt: ‘Het is duidelijk dat constant schreeuwen tegen je kind schadelijk kan zijn, maar onderzoeken als deze met hun Kumbaya-aanbevelingen, doen niets anders dan perfecte ouders zich rot laten voelen. Als jij als ouder je best doet, genoeg liefde aan je kinderen geeft, laat weten dat je er altijd voor ze bent en zinvolle gesprekken met ze hebt over hoe je een goed mens kunt zijn, maar je schreeuwt ook, dan doe je het toch prima?’