‘Ik schaam me voor de botheid van mijn man, hoe verander ik dat?’

Jasmijn (32) woont samen met Raphaël (40). Samen hebben ze twee kinderen: Lene (4) en Joëlle (3).

“De eerste keer dat Raphaël bij me kwam eten, stond hij met lege handen voor de deur. Geen bloemetje, geen flesje wijn. We waren vierentwintig en hadden pas twee dates gehad. Ik had de hele dag in de keuken gestaan. Ik bood hem een glas wijn aan, waarop hij zei: ‘Vind je het goed als ik héél even naar de voetbaluitslagen kijk, als jij toch nog in de keuken staat?’ Attent is nooit een woord geweest dat op hem van toepassing is.

Ongepast

Raphaël is ontzettend eerlijk. En betrouwbaar. Hij is een rots in de branding voor ons gezin. Met elkaar hebben we een heerlijk leven, maar in sociale context heeft hij nog wel wat uitdagingen – en ik dus ook. Zijn eerlijkheid wordt door mensen vaak aangezien voor botheid. Soms is zijn gedrag in het openbaar zelfs ronduit ongepast. Tijdens de eerste ouderavond op school van Lene, riep hij middenin de presentatie van de juf: ‘Ik denk dat iedereen in dit lokaal deze open deuren wel kent, kun je wat sneller tot de kern komen?’ Ik kon wel door de grond zakken.

Lees ook:
‘Mijn kleuter blijft jaloers op zijn broertje, is dat normaal? > 

Nieuwe context

Mijn familie is inmiddels wel gewend aan zijn opmerkingen. In het begin hadden vooral mijn ouders er veel moeite mee, maar omdat hij zo ontzettend lief was voor mij, sloten ze hem al snel in hun harten. Dat hij ook nog eens een geweldige vader bleek, hielp de situatie alleen maar. Onze vrienden kennen hem niet anders, dus ook bij hen leiden zijn opmerkingen zelden tot problemen. Maar nu we door school in een nieuwe sociale context belanden, begin ik me te schamen voor zijn gedrag.

Werkloze vrouwen

Tijdens een borrel bij onze nieuwe buren, toevallig ouders van een klasgenoot van Lene, maakte hij een politieke sneer naar mensen met erg linkse denkbeelden. Alles in het huis van onze buren – van de antroposofische herfsttafel tot de spirituele boeken in hun kast – wezen erop dat dit waarschijnlijk geen VVD-stemmers waren. En toen hij op een middag thuiskwam terwijl ik met een paar moeders van school aan de thee zat, sprak hij uit hoe al die ‘werkloze vrouwen met rijke mannen’ het toch maar makkelijk hadden. Terwijl ik gewoon vier dagen per week werk, en één van de moeders alleen voor haar kinderen zorgt én de kost verdient.

Onnadenkend

Raphaël kijkt me glazig aan, wanneer ik hem weer eens confronteer met zijn onnadenkende uitspraken. ‘Hoezo, het staat iedereen vrij om me tegen te spreken’, zegt hij dan. Ik voel dat er bij de moeders van school af en toe over gesproken wordt. Ik kan mijn partner niet veranderen, en dat wil ik ook niet, maar hoe zorg ik ervoor dat hij zich toch een beetje gepaster uitlaat?”

Nog meer Kek Mama? Volg ons op Facebook en Instagram.