‘Ik kreeg pas na maanden een band met mijn dochter’

‘Geen contact’

Zelf denkt ze dat dit komt door de heftige bevalling: door gezondheidsredenen mocht ze haar kind 24 uur niet vasthouden en 48 uur niet zelf voeden. ‘Eigenlijk heb ik de eerste zes dagen van haar leven bijna niet voor haar kunnen zorgen. Ik kon geen contact met haar leggen en dat, in combinatie met hormonen, zorgde ervoor dat ik depressief en angstig werd.’ Heather vond zichzelf een monster. ‘Want welke moeder heeft nu niet gelijk een band met haar kind?’

‘Dit was het wachten waard’

Na ongeveer drie maanden begon het lichaam van Heather te herstellen. Ze zocht hulp voor haar depressie, haar hormonen kwamen weer in balans en ze kon weer genieten van het moederschap. ‘Man, wat was dit het wachten meer dan waard. Dit was dus de liefde waar iedereen het over had, dit was wat ik miste. Ik voelde mezelf als herboren.’

‘Obsessie’

Nu is de band met haar dochter zo sterk, dat ze het gekscherend bijna een ‘obsessie’ noemt. ‘Ik ruik aan haar terwijl ze slaapt, bekijk haar filmpjes als ze slaapt omdat ik haar mis, en ik staar naar d’r terwijl ze tv kijkt’, schrijft ze. ‘Als ik niet met haar ben, lijkt het alsof een stuk van mijn lichaam ontbreekt. Ik maak foto’s en video’s van alles wat ze doet. Ik ben wat ze nodig heeft en dat heb ik na mijn depressie nooit meer in twijfel getrokken.’

Bron: Scary Mommy