‘Ik geef mijn dochter (11) geen mobiel, maar mijn man is het daar niet mee eens’
De elfjarige dochter van Jenn McKee mag geen mobiele telefoon. Jenn staat honderd procent achter die keuze. Nu haar man en dochter nog.
Ze kreeg het onlangs maar weer eens bevestigd tijdens een slaapfeestje van haar dochter Lily: kinderen hebben geen contact meer met elkaar, schrijft Jenn in haar blog. ‘We spraken een ‘elektronische bedtijd’ af, en namen stipt op dat tijdstip alle mobiels en iPads in. Tot die tijd waren de meiden fysiek bij elkaar in dezelfde kamer geweest, maar niemand had nog een woord met een ander gewisseld. Iedereen zat vastgeplakt aan haar eigen scherm.’
Man Joe en zij maakten er daarna geen woorden aan vuil, maar ondertussen sluimerde hun eeuwige twistpunt op de achtergrond: op welke leeftijd geef je je kind een mobiel? Joe vindt het zo langzamerhand wel tijd, in groep 7, maar voor Jenn is de middelbare school vroeg genoeg.
‘Zo communiceren kinderen’
Over de elektronische bedtijd waren ze het eens geweest, tijdens het slaappartijtje. Maar Joe maakte zich een beetje zorgen of hun dochter er niet buiten viel, doordat zij als enige geen eigen telefoon had. ‘Het is volgens hem hoe kinderen van elf met elkaar communiceren, en er komt een tijd dat ze ons ook moet kunnen bereiken wanneer we er niet zijn’, stelt Jenn. Maar zij ziet niet in welke situatie Lily in vredesnaam geen toegang zou kunnen krijgen tot de telefoon van een volwassene. ‘Wij redden het vroeger toch ook zonder mobiel op die leeftijd?’
Toch brengen de argumenten van haar man Jenn aan het twijfelen. ‘Wat raar is, want ik lees de onderzoeken. Over hoe massa’s tieners depressief raken door hun smartphonegebruik’, schrijft ze. ‘Hoe kinderen niet meer lezen. Ik weet hoe een telefoon míj al afleidt van een boek of film – en ik ben een volwassene.’
Lees ook:
‘Mobieltje voor kinderen: is dat normaal in deze tijd?’ >
Boze, digitale buitenwereld
Haar man herinnert haar daarop fijntjes aan hoe het vroeger voelde als je zelf iets niet had, wat alle andere kinderen wel hadden. ‘Maar ja, dat ging om een bepaald merk spijkerbroek, níet om mijn mentale gesteldheid.’ Al snapt ze ook wel dat ze haar dochter niet eeuwig kan beschermen tegen de boze, digitale buitenwereld.
‘Met de feestdagen in het vooruitzicht ontkom ik er niet aan de discussie nóg een keer te voeren’, schrijft Jenn. ‘En waarschijnlijk komen we uit op een compromis waarbij ze een opklapbaar telefoontje krijgt waarmee ze alleen kan bellen en sms’en.’ Voor nu heeft ze het onderwerp op de lange baan weten te schuiven met een in haar ogen genereus verjaardagscadeau: ‘Ze mag gaatjes in haar oren.’
Meer Kek Mama? Volg ons op Facebook.
