‘Ik ben een geweldige moeder, maar vind het label ‘supermom’ onzin’

‘Hoe doe je het allemaal? Je hebt twee kinderen, een baan en houdt alle ballen in de lucht. Je bent een fantastische moeder!’ 
Hoe vaak Mita deze zin heeft gehoord, kan ze inmiddels niet meer tellen. ‘Ik dacht altijd dat het een compliment was als mensen dat tegen me zeiden’, vertelt ze.
‘Ik glimlachte altijd beleefd en bedankte die persoon. Maar in de loop der jaren begon ik me af te vragen waarom ze me zo noemden. Waarom krijg ik zo snel het label op me dat ik een geweldige moeder ben?’
 

Van bezemkast tot auto

Des te vaker ze daar over nadacht, des te duidelijker het voor haar werd. Mita: ‘Mensen noemen mij en anderen supermoeders, omdat we snel weer aan het werk gaan nadat we een kind hebben gekregen. Ons lichaam en onze baby zijn daar nog niet klaar voor, maar als je langer verlof neemt, kun je je baan verliezen.’
 

Lees ook:
‘Ik kijk het opvoeden stiekem af bij andere moeders’ >
 

‘Ook zijn we supermoeders omdat we onze baby’s voeden op de meest onmogelijke plaatsen: van bezemkasten tot luchthavens en in de auto. En omdat we alle verjaardagscadeaus bestellen, de koelkast gevuld houden, telefoontjes van onze baas tussendoor beantwoorden en oh ja – ook nog even twee wassen draaien.’
 

Sprookje

Logisch dus dat ze een geweldige moeder wordt genoemd, zegt Mita op haar blog. Of toch niet? ‘Nee, ik wil wil van dat voetstuk springen en tegen iedereen zeggen dat ik een gewone moeder ben.’

Volgens Mita heb je als moeder zijnde eenmaal geen keus: alle taken die ze opsomde – en meer – komen nou eenmaal in de meeste gevallen op jouw schouders terecht.
‘En als we al die vrouwen dan supermoeders noemen, blijven we geloven in een sprookje dat niet bestaat. Want niemand kan super zijn. We zijn allemaal moeder: een doodgewone moeder.’
 

Bron: Motherly