‘Helpen op de school van mijn kinderen? Ik heb daar geen tijd én geen energie voor’

‘De vloer was plakkerig’

Laatst had de blogger weer zo’n stressdag: ‘Mijn kinderen waren bijna te laat op school en toen we eindelijk in de auto stapten, vergat ik mijn verdomde sleutels. Tussen het tienminutengesprek en een afspraak bij de orthodontist moest ik werken: mijn telefoon trilde constant omdat ik mails, apps en kalenderherinneringen binnenkreeg. Maar ik moest ook de was nog opvouwen, de vloer was plakkerig en de koelkast leeg.’

‘Ik werd steeds misselijker’

Katie wist dat de berichtjes best konden wachten, maar tóch kon ze het niet laten om naar haar telefoon te blijven kijken. ‘Want wat als ik iets belangrijks zou vergeten? Of als de school zou bellen? Elke keer dat ik naar beneden keek, werd ik steeds misselijker: ik zag dat ik zoveel meer te doen had dan ik van te voren had gedacht.’

Lees ook
Even rust: 8x de lekkerste sauna’s >

Doordraaien

Als Katie dan ook nog zou moeten helpen bij schoolactiviteiten, zou ze helemáál doordraaien. ‘Ik kan er gewoon niets bij hebben. Mijn zoon schuift een machtigingsformulier voor een excursie in het staatspark onder mijn neus, maar ik kan even niets anders doen dan zorgen dat er genoeg eten in huis is en mijn kinderen elke ochtend schone kleren hebben. Daarbij hebben we drie tandartsafspraken in een week én is mijn dochter jarig. Oh, en de auto moet eind deze maand gekeurd worden.’

‘Ik ken mijn grenzen’

Dus vinden ouders het raar dat Katie voor de zoveelste keer ‘nee’ zegt op een vraag om te helpen? Dan heeft ze één boodschap: ‘Door ‘nee’ te zeggen en mijn grenzen te kennen, kan ik voor mijn kinderen een betere versie van mezelf zijn. En dat is het belangrijkste.’