‘Door een stomme familieruzie vieren we geen oud en nieuw meer samen’

Dagmar (35), getrouwd, moeder van Renske (5): 

“Hoe boos kun je zijn over een kritische opmerking? Nog specifieker: over een aanmerking op de opvoeding van je puberzoon? Nou héél boos, zo weet ik inmiddels.

Mijn zus is laaiend sinds mijn man het aandurfde om iets negatiefs te zeggen over het gedrag van haar zoon Mees, onze neef. Inmiddels is het een familievete in drie delen geworden, want mijn moeder is nu boos op mij, omdat ik mijn man niet wil afvallen. Zij vindt dat ik mijn man Jack moet aansporen zijn excuses aan te bieden.

‘Een verwend snotjong’

En waar gáát het over? Het is te onbenullig voor woorden. Jack noemde Mees ‘een verwend snotjong’. Nou, daar is geen woord aan gelogen. Mees is twaalf jaar en zeurt, zanikt, dreint en zeikt om alles. Een waterijsje is niet genoeg, het moet op zijn minste een dikke Magnum zijn. Voor een tientje voor zijn rapport wordt niet bedankt: te weinig. En toen hij een mini-racemotor wilde hebben, die mijn eigenlijk zus te gevaarlijk en duur vond, kwam die er gewoon toch. Kwestie van met zijn hoofd tegen de muur bonzen. Net zolang tot mijn zus toch maar toegaf.

Meestal houden we onze mond. Mijn zus is alleenstaande moeder en we bemoeien ons niet met hoe ze haar kind opvoedt. Het is haar leven, haar worsteling. Maar toen Mees op een verjaardag een aanvaring had met onze dochter Renske, waarbij hij haar hard duwde en uitschold voor ‘varken’, ging Jack uit zijn dak tegen mijn zus.

Hij flapte eruit hoe hij dacht over de normen en waarden van Mees. En dat schoot mijn zus in het verkeerde keelgat. Ze vertrok meteen van het feest en stuurde me boos een bericht met commentaar op mijn man. Uiteindelijk mondde het uit in een ordinaire appverhandeling die de hele avond duurde.

Lees ook – ‘Ik wil niet tegen mijn kind zeggen dat iets niet kan omdat daar geen geld voor is’

‘Waait wel over’

Ik dacht: ach, dat waait wel over. Paar nachtjes slapen en we doen allemaal weer gezellig. Hoe naïef. Mijn zus en moeder hebben een front tegen mij gevormd en willen geen sindsdien enkel contact. Mijn vader is het er niet mee eens, maar hij kan niet tegen mijn moeder op. Jack baalt dat het zover is gekomen. Hij wilde eigenlijk de volgende dag al zijn excuses aanbieden om het weer goed te maken, maar dat vond ik onzin. Mees hoeft niet te duwen en schelden als hij zijn zin niet krijgt. Mijn zus kan ook een keer ophouden de vriendin van haar zoon te zijn, ze kan negatief gedrag ook gewoon corrigeren.

Maar zij ziet dat anders. Met als gevolg dat ik vorig jaar met kerst alleen mijn schoonouders te eten had. Voor het eerst. En oudjaar alleen met mijn eigen gezin vierde. Dat vond ik eigenlijk nog het ergst. Oudejaarsavond is toch zo’n moment om als familie gezellig bij elkaar te zijn en het jaar de revue te laten passeren. Zo deed ik het al mijn hele leven.

‘Geen belletje, geen appje’

Ik miste mijn moeder en zus die avond verschrikkelijk. Ik had ze een kerstkaart gestuurd, maar kreeg niks terug. Ik hoopte dat ze in ieder geval het fatsoen hadden me een goed nieuwjaar te wensen. Maar om twaalf uur geen belletje, geen appje, nog geen onpersoonlijke, doorgekopieerde groet. Niks. Ik heb de halve nacht gehuild. Vond het zo harteloos. Inmiddels zijn we alweer bijna een jaar verder, heb ik een nog een paar keer een kort verzoeningsappje gestuurd, maar is er nog steeds geen contact. Ik begin er al aan te wennen.”

In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.