Column Lieve: ‘Nu lig ik in de armen van een fantastische vent’

26.04.2017 13:04
Beeld: Getty Beeld: Getty

Lieve (30) is moeder van Jan (3) en Dries (7 maanden). Tot voor kort was ze gelukkig getrouwd en had ze een heerlijk leven, tot haar man afgelopen Kerstmis totaal onverwacht zijn koffers pakte en vertrok. Op kekmama.nl schrijft ze openhartig over alles wat ze sindsdien doormaakt. Deze week: opnieuw daten.

Alles in mij twijfelt. Nog maar een paar maanden geleden zei mijn ex ons huwelijk op en nu lig ik in de armen van een fantastische vent. Een man zo lief, zo kom je ze niet vaak tegen. Hij maakt me aan het lachen, raakt keer op keer mijn gevoelige snaar en is zo normaal dat het bijzonder is.

 

Twijfelen aan alles

Na ons gesprek op Tinder gooide ik de app van mijn telefoon. Wat was ik eigenlijk aan het doen? Men zou wel denken: is ze nu al aan het daten geslagen?! Maar die aandacht en complimentjes had ik echt even nodig. Als je twijfelt aan alles omdat je 5 jaar lang hebt gedacht dat er van je werd gehouden en dat nu niet zo blijkt te zijn, is elke bevestiging meer dan welkom. Ook al is die bevestiging zo oppervlakkig dat je na vijf keer hetzelfde chatgesprekje er wel weer klaar mee bent.

 

Deze man was anders

Maar deze man, deze man was anders. Ja, hij kende mijn ex. Ja, hij wist al hoe mijn kinderen heetten. Maar zulke zeldzame exemplaren kun je niet laten lopen. Een week nadat ik mijn Tinder-app had verwijderd, ontving ik via Facebook Messenger een berichtje. Of ik de andere berichtjes op Tinder nog had gelezen? En of de kinderen een beetje lief waren geweest voor mama en hadden doorgeslapen? Mijn hart smolt. Dit geschenk uit de hemel vroeg of mijn kinderen lekker hadden geslapen? Hij wist gewoon waar een alleenstaande vrouw mee worstelt en durfde er ook nog eens naar te vragen.

 

Ik wilde hem ontmoeten

Toen ik mezelf op een gezellige zaterdagavond, ietwat aangeschoten, een weg naar huis baande, leek het me een uitermate goed plan hem te bellen zodat hij mij op kon pikken. Hij had immers een busje en woonde in de buurt. Toen hij opnam, ondanks dat het twee uur ‘s nachts was, vertelde hij me lief dat hij in Groningen zat. Als hij wel in de buurt was geweest, was hij zeker gekomen. Ik wist het zeker: ik wilde hem ontmoeten.

 

Honderden appjes en oneindig veel belminuten

Een paar weken, honderden appjes en oneindig veel belminuten verder, zou ik hem voor het eerst in de stad zien. We spraken niks af, alleen dat we nog contact zouden hebben. Ik dronk samen met een vriendin de ergste zenuwen weg en tijdens de tocht van de ene naar de andere kroeg kwam er een groep van 7 mannen op ons af. Alsof de andere 6 mannen vervaagden, zag ik nog maar één man. Wat was hij enorm knap, lang en stoer. Ik liep zwijgend in zijn armen en het enige wat hij kon zeggen was: ‘Eindelijk, daar ben je’.

Ik ben verkocht.