Ashleigh voelt zich schuldig tegenover haar kinderen: ‘Waarom wilde ik nóg een kind?’

Op haar blog Bless This Beautiful Mess schrijft ze van zich af.

Falen

‘Na mijn eerste bevalling had ik de luxe om al mijn tijd en energie in één kind te steken’, schrijft ze. ‘Maar nu ik drie kinderen heb, kan dat niet meer: er is altijd iemand die mij nodig heeft en als er op hetzelfde moment twee kinderen wanhopig om mijn aandacht vragen, krijg ik het gevoel dat ik faal. Ik heb maar twee handen en het is onmogelijk om overal te zijn.’

Lees ook
Fotoserie: zo mooi is het leven van een gezin met drie jonge kinderen >

‘Mijn handen vol’

Ashleigh voelt zich schuldig als ze haar jongste verzorgt en haar oudste vraagt of ze met hem komt spelen. Of als ze haar oudste helpt met zijn huiswerk en de middelste roept of ze mee kan bouwen aan een fort. ‘En wat ik het ergste vind? Als mijn zoon vraagt of ik hem wil dragen, maar ik mijn handen vol heb met iets of iemand anders.’

‘Gezegend’

Elke dag voelt als een intensieve jongleeract. Ashleigh hoopt dat dit minder wordt naarmate haar kinderen ouder, minder veeleisender en onafhankelijker worden. ‘Tot die tijd zullen mijn man en ik alles doen wat in onze macht ligt. En wanneer mijn zoon vertelt hoeveel hij van z’n zusje houdt, of zegt dat-ie z’n broer mist op school, word ik eraan herinnert dat we het zo slecht nog niet doen. Zodra ik mijn kinderen samen zie spelen, verdwijnt dat schuldgevoel direct. Want wat zijn we eigenlijk gezegend dat we elkaar hebben.’

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >