Geertje ging in Costa Rica vreemd met de vrijgevochten Juan

“Costa Rica. Het stond al zó lang op mijn wensenlijstje. Niet dat ik de kans groot achtte dat ik er ooit zou komen: mijn man Roman heeft een bloedhekel aan reizen.

Na zeven zomers in Frankrijk met de kinderen, was ik er klaar mee. Onze jongens van acht en zes vonden het geweldig, de vijfsterrencamping met chalets, waar ze elk jaar dezelfde vakantievriendjes tegenkwamen. Roman vond hem vooral praktisch: niet te ver rijden, van alle gemakken voorzien en met Nederlandstalige reisbegeleiding.

Ik werd er doodongelukkig van. Niet van de vakantie met mijn gezin; ik genoot ervan de kinderen blij te zien en het was fijn om even stressloos tijd door te brengen met Roman. Maar het type vakantie druiste tegen alles in waarvan ik droomde. Ik wilde de wereld zien, andere culturen leren kennen, ruiken en proeven. Niet te betalen voor vier personen, maar bovenal: Roman weigerde pertinent aan zoiets deel te nemen. Dus boekte ik een verre reis in mijn eentje.
 

Vrijheid

Roman kwam er nota bene zelf mee. ‘Ga dan, Geer’, zei hij tijdens onze laatste zomer op de camping. ‘Doe ik thuis leuke dingen met de kinderen, en kom jij eens aan jezelf toe.’ Zó lief dat hij me dat gunde, vond ik. Die december nog vloog ik naar Costa Rica. In mijn eentje.

Juan deed mee aan dezelfde rafting tour, vanuit San Jose. Hij was ook in zijn eentje op reis, en op een rivierbedding raakten we aan de praat. Hij reisde veel, vertelde hij. Werkte acht maanden per jaar, en bracht vier maanden zwervend over de wereld door. Ik hing aan zijn lippen. De vrijheid waarmee hij in het leven stond, zijn ruimdenkendheid… ik vond het een verademing, na zeven jaar in het strakke stramien van het gezinsleven. We dineerden samen, die avond, en na de nodige alcohol zat ik opeens met hem te zoenen.

Roman, de kinderen; ze voelden zo ver weg. Even leek het leven alleen om mij te draaien. Om het hier en nu: mijn eigen, tijdelijke bubbel. De kus werd een vrijpartij op zijn hotelkamer. Krankzinnig, vond ik; ik had nog nooit een one night stand gehad, en mijn hele huwelijk nog nooit naar een andere man gekeken. Het leek een droom, en ik liet me erin meeslepen. Maar de volgende ochtend zag ik de keiharde realiteit, toen ik tegen de blote rug van Juan aankeek.
 

Lees ook:
‘Tijdens de vakantie met mijn gezin werd ik verliefd op een andere man’ >
 

Afscheid

Of we samen verder zouden reizen, vroeg hij. Het klonk aantrekkelijk, maar ging me veel te ver: dat kon ik écht niet maken naar mijn man. Bovendien: ik had deze reis geboekt om voor het eerst sinds mijn moederschap eindelijk weer eens aan mezelf toe te komen. Daar rekende ik dit slippertje ook maar toe, maar verder dan dat mocht het nooit komen.

Juan begreep mijn situatie – teleurgesteld. We namen afscheid en besloten geen nummers uit te wisselen. Met gemengde gevoelens stapte ik na twee weken in het vliegtuig naar huis. Ik verlangde naar mijn kinderen, én naar Roman. Ik besloot de nacht met Juan voor me te houden. We zouden elkaar nooit meer zien of spreken; het zou meer kapot maken dan helpen als ik het eerlijk zou vertellen.

Ik denk nog vaak aan hem, die vrijgevochten levensgenieter die me heel even de ogen opende voor wat ik zo mis in mijn leven. Maar toen ik op Schiphol mijn gezin in mijn armen sloot, realiseerde ik me vooral wat ik wél heb.”

Meer Kek Mama?
Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief >