Column Lieve: ‘Ineens wil mijn aanstaande ex nog wat aanpassen in de omgangsregeling’
Beeld: 123RF
Lieve (31) is moeder van Jan (3) en Dries (1). Na een heftige scheiding heeft ze de liefde opnieuw gevonden in Rogier, met wie ze een latrelatie heeft. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt.
Precies vier jaar en zeven maanden geleden trouwde ik met hem uit liefde. Ja, het was snel en ik was zwanger, maar twijfelen had ik nog nooit gedaan. Niet aan mijn liefde voor hem en niet aan zijn liefde voor mij. Dat hij dat toen al wel deed, hoorde ik drie jaar, zes maanden en tien dagen later pas. Pijnlijk. En nu, nog een jaar later, gaan we eindelijk officieel scheiden.
De rechtbank
Eenmaal bij de rechtbank aangekomen ben ik volkomen ontspannen. Ik heb die nacht toch nog wat uurtjes geslapen, ben goed voorbereid en aangezien het enkel om de afhandeling van de financiën gaat, maak ik me minder zorgen dan wanneer het zou gaan om mijn twee jongens. Mijn advocaat wacht me op en samen gaan we naar binnen.
Als mijn advocaat en ik kort samen de tijd hebben om de laatste dingen door te nemen, schuift ze een brief onder mijn neus. Mijn aanstaande ex wil toch nog wat aanpassen in de omgangsregeling. Wat een domper. Wat een teleurstelling. Ik dacht alleen te komen om spijkers met koppen te slaan en niet om weer te discussiëren over de omgang. Dat hebben we al die maanden hiervoor al gedaan.
Zodra mijn aanstaande ex ook de gang in komt lopen, voelt dat zo ontzettend raar. De man van wie ik ooit zoveel hield, kijkt me aan met een ijskoude blik. Als wachtende patiënten in de wachtkamer bij de tandarts zitten we zwijgend op een rij. Mijn hoofd maakt overuren.
Van de alimentatie tot de omgang
Uiteindelijk mogen we een kwartier later naar binnen. Onze advocaten krijgen om en om het woord en de speerpunten worden besproken. Van de alimentatie tot de omgang. Ik verbaas me over antwoorden die worden gegeven, wordt verdrietig over de voorstellen die worden gedaan maar ik laat het niet binnenkomen. Ik hou me groot, sterk en scherp. Scherp omdat de rechter mij het hemd van het lijf vraagt en ik de juiste antwoorden wil geven. Sterk omdat mijn moederinstinct nog nooit zo enorm aanwezig is geweest. Groot omdat hij mijn tranen niet waard is.
Na tweeënhalf uur is het genoeg geweest. Ondanks verwoede pogingen komen we er samen niet uit en dus zal de rechter een besluit gaan nemen. Gedesillusioneerd loop ik naar buiten en voel ik me alsof ik zojuist een dierbare heb begraven: zwaar verdrietig, maar opgelucht dat de dag, waar ik zo tegenop zag, ten einde is.
Zo vrij als een vogel
Als ik in de auto stap, de contactsleutel omdraai en de radio aanspringt hoor ik, alsof het een teken is, het lievelingsnummer van mijn overleden moeder: ‘Weather with you’ van Crowded House. Net als de tranen over mijn wangen stromen, zingt Neil Finn ‘Sing like a bird released’ en ik voel dat dat het is. Ik ben nu weer zo vrij als een vogel en het zal goedkomen. Alles zal goedkomen. Alles.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
