Slaapt jouw kind nog niet door? Deze moeders geven tips

Stefanie, moeder van Joey (2): ‘Helaas zijn wij nooit gezegend geweest met een goed slapend kind. Vanaf zijn geboorte werd Joey elke nacht minimaal drie keer huilend wakker en maandenlang probeerden we van alles: een extra flesje, een ander bedritueel, inbakeren, niets hielp. Om niet elke keer op en neer te hoeven lopen naar zijn kamertje, legden we hem al snel tussen ons in. Dan ging troosten veel makkelijker en konden we toch nog een beetje onze rust pakken. Na anderhalf jaar lieten we het los: het was zwaar, maar we moesten accepteren dat Joey moeite had om klokje rond te slapen. En hoe cliché het ook klinkt, vanaf dat moment ging het ineens goed. Al vraag ik me wel af of we hem ooit nog in zijn eigen bedje krijgen.’

Lisa, moeder van Benthe (3) en Louise (1): ‘Onze oudste dochter Benthe was een droombaby. Ze huilde weinig, dronk goed en sliep na vijf weken al door. De klap was daarom ook extra hard toen we merkten dat onze tweede dochter Louise wél moeite had om in slaap te komen en te blijven. Ze sloeg zichzelf constant wakker met haar bewegelijke armpjes en raakte hierdoor compleet overstuur. Mijn schoonzus gaf als tip een inbakerslaapzak te proberen. De eerste, waarbij Louise haar armpjes nog redelijk kon bewegen, was geen succes. Maar met de tweede slaapzak, waar haar armen echt strak tegen haar lichaam lagen, ging het ineens een stuk beter.’

Lees ook
‘Een bedtijdritueel? Zeg maar gerust een avondvullend programma’ >

Amanda, moeder van Semmy-Mae (1,5): ‘Vanaf een maand of drie tot een halfjaar geleden sliep Semmy eigenlijk goed door ’s nachts. Tot ze last kreeg van haar tandjes en we haar regelmatig tussen ons in legde als ze huilend wakker werd. Hierdoor lukte het écht niet meer om haar in haar eigen bedje te laten doorslapen, want ze wist: als ik roep, kan ik weer gezellig tussen papa en mama kruipen. Misschien overdreven, maar mijn man en ik namen allebei twee weken vakantie op om dit ‘probleem’ aan te pakken. Als Semmy ons ’s nachts riep, legde we haar rustig neer, aaiden over haar hoofd en liepen zonder iets te zeggen de kamer uit. Dit ging zeker vijf nachten zo door, maar wonder boven wonder sliep ze de zesde nacht ineens als een roos.’

Lisa, moeder van Bobbi (2): ‘Bobbi sliep niet altijd even goed door, tot we haar in haar eigen bedje lieten slapen (ze lag negen van de tien keer tussen ons in). Om dit op te bouwen, ben ik elke avond bij haar blijven zitten en tegen haar blijven praten zonder haar uit haar bedje te halen. En steeds zei ik hetzelfde: ‘ik blijf bij je, ga maar lekker liggen.’ De eerste dagen zat ik er wel paar uur voordat ze sliep, maar na een week ging het al veel sneller. En inmiddels kan ik de kamer uit, valt ze zelf in slaap én slaapt ze lekker door.’

Neem nu een abonnement op Kek Mama en profiteer van een geweldige aanbieding: 8 nummers én een Studio Noos-tas voor maar € 49,95!