‘Onze kinderen zijn verwende nesten en dat is onze schuld’

17.07.2018 08:55
kinderen verwende nesten Beeld: Unsplash

Moeder Kimberly Valzania windt er geen doekjes om: onze kinderen zijn verwende nesten, en we hebben ze zelf gecreëerd.

Ben jij er zo een? Zo’n zogenaamde helikoptermoeder die overal bovenop zit? Die alles regelt voor haar kind, nooit een gebeurtenis in zijn leven mist, overal bij betrokken is en alles in het werk stelt om ervoor te zorgen dat hij zich vooral speciaal en belangrijk voelt, met een fantastisch en rijk leven? Kimberly begrijpt dat best. Ze is er zelf ook één. Zo’n moeder het helemaal anders wil doen dan haar ouders vroeger, die geen idee hadden waar hun dochter eigenlijk precies mee bezig was in haar leven. Maar, schrijft ze op ScaryMommy, we hebben het helemaal verkeerd aangepakt. Betrokkenheid is goed, maar we zijn erin doorgeslagen. En nu zijn onze kinderen verwende nesten. Dat komt volgens haar hierdoor:
 

  1. We onderhandelen met onze kinderen. “Als je je lief gedraagt, krijg je iets lekkers.” En wanneer je kind zich daar niet aan houdt: “Goed, je krijgt nog één kans om te luisteren.” Wat er natuurlijk altijd meer worden. Zo luisteren onze kinderen natuurlijk nooit.
     
  2. We ruimen hun kamers op. Omdat we het gewoon niet meer aankunnen, de zooi en vuile was, maar onze kinderen toch toestemming hebben gegeven met vriendjes af te spreken of een film te kijken. Bovendien: als je het zelf doet, gebeurt het tenminste. Sukkels die we zijn. En nu weten onze kinderen niet beter dan dat een ander hun zooi wel opruimt.
     
  3. We dragen hun tassen. Omdat ‘ie zo zwaar is, arm schaap, met al dat huiswerk erin. Alsof hij hem zelf niet even uit de auto kan tillen als hij er al de hele dag mee op school heeft rond gezeuld. Je bent toch geen pakezel?
     
  4. We vragen wat ze ’s avonds willen eten. Is jou dat vroeger óóit gevraagd? Je at gewoon wat de pot schafte, laat staan dat we de keuze kregen of we uit eten wilden of gewoon zelf zouden koken.
     
  5. We laten de plannen van de kinderen tussen de onze komen. “Nee, we kunnen niet komen, want Pietje heeft een wedstrijd.” Wat natuurlijk prima is, want daar willen we zelf graag bij zijn. Maar moeten we echt ons eigen leven on hold zetten, als we ook prima eens een wedstrijd kunnen missen? Krijgt je kind heus niks van.
     
  6. We willen gewoon dat ze gelukkig zijn. Maar een keer níet gelukkig zijn omdat je je zin niet krijgt, is goed voor kinderen. Ze moeten leren dat het leven niet alleen om hen draait. Krijgen ze karakter van.
     
  7. We vormen geen front met onze partner. Mag het niet van mama? Vraagt je kind het toch lekker aan papa. Vind je het gek dat je kind jullie tegen elkaar uitspeelt, als jullie samen niet één lijn trekken?
     
  8. We geven onze kinderen geen taken en verantwoordelijkheden. Als je kind de tafel niet dekt en afruimt, de vaatwasser niet inruimt of de hond niet uitlaat, zou hij potdorie huur moeten betalen.
     
  9. We bedenken smoesjes voor hun slechte gedrag of cijfers. “Ach, hij was zo moe.” “Ze had honger.” “Hij kon zijn huiswerk niet maken door voetbaltraining.” Hallo, zonder discipline wordt het nooit wat met de arbeidsethos van je kind.
     
  10. We gaan in discussie met hun leraren en trainers. Prima dat je je kind verdedigt, maar een kind moet ook leren om voor zichzelf op te komen, én zijn meerdere te respecteren. O, en als de leraar zegt dat je kind een luie werkhouding heeft: geloof dat dan gewoon. Hij heeft het best voor met je kind.

 

 

 

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >