‘Mijn zoon (11) laat alles achter zich aan slingeren zodra hij thuiskomt’
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.
Hier lees je een van de vragen, mét antwoord
Mijn zoon (11) laat alles achter zich aan slingeren vanaf het moment dat hij thuiskomt. Hij gooit zijn jas op de grond, zijn tas in de hoek en maakt een zwijnenstal van de keuken als hij een boterham smeert. En dan zijn kamer: die zou je niet eens meer kunnen betreden als ik hem niet af en toe zou opruimen.
Maak uw borst maar nat. Uw zoon staat aan het prille begin van de puberteit, vanaf nu wordt het alleen maar erger. Een beetje puber heeft maling aan grenzen, wordt afgeleid door hormonen, en maakt zich niet druk om troep. Als u als politieagent gaat optreden delft u het onderspit. Het beste is met uw stoute zoon in gesprek te gaan, hem op zijn verantwoordelijkheden aan te spreken, en tot afspraken te komen. Omdat dat veel geduld vergt, moet u intussen proberen te relativeren. We hebben een wrang verhaal voor u dat daarbij kan helpen.
Een van de beste levenslessen
In 1943 zat Do’s vader geïnterneerd in een Japans kamp in Indonesië. Hij was toen tien jaar. Zijn vaders was door de Japanners in een ander kamp geplaatst. Omdat zijn zusje ziek werd afgevoerd naar een ziekenkamp, en zijn moeder meeging om haar te verzorgen, moest hij een paar maanden voor zichzelf zorgen. Een passage uit zijn memoires: ‘Ik ruimde niet op, waste niet af, waste geen kleren. Na een paar weken besefte ik dat ik naar de bliksem ging. Sindsdien heb ik een zekere orde en netheid gehandhaafd. Het was een van de beste levenslessen.’
Niet meer opruimen
In het licht van dit treurige verhaal is uw probleem piepklein. Maar als we zo gaan beginnen doet niets er meer toe. U zou een element uit het verhaal kunnen uitproberen, door uw zoons kamer niet meer op te ruimen. Hij gaat dan wel niet ‘naar de bliksem’, maar hij zal het toch vervelend vinden dat zijn spullen onvindbaar worden, zijn kleren niet worden gewassen, zijn prullenbak overloopt. Dan gaat hij misschien toch ‘een zekere orde en netheid handhaven.’ Dank intussen de hemel dat u in het Nederland van 2017 woont.
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Tijdelijke aanbieding: Neem nu een abonnement op Kek Mama en krijg een gratis tas naar keuze >
