‘Mijn vriend vindt dat onze 3-jarige zoon altijd moet winnen bij wedstrijdjes’

05.09.2017 08:19
Els en Do

De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 32, 20 en 18) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.

Hier lees je een van de vragen, mét antwoord 

Mijn vriend en ik verschillen van mening over ‘wedstrijdjes’ doen met onze zoon van net drie. Ik vind dat hij niet altijd hoeft te winnen met voetballen, hardlopen en andere spelletjes. Mijn vriend vindt van wel. Bij navraag bij vrienden en collega’s is eigenlijk iedereen het met hem eens, maar winnen is toch veel leuker als je ook af en toe verliest?

Leren omgaan met tegenslagen

Van deze vraag maken we ons ook al makkelijk af, door een ander citaat, namelijk van de Britse onderwijspsycholoog Lynn Fry in de Engelse krant The Mirror: ‘Als een kind altijd wint zal het nooit leren omgaan met tegenslagen. Een ouder moet zijn kind juist klaarstomen om een gesocialiseerd persoon te worden.’ Volgens Fry kan het een peuter zelfs onzeker maken als hij denkt dat hij beter voetbalt en harder loopt dan zijn vader en moeder: ‘Een kind moet een ouder zien als iemand die de controle heeft. Als kinderen denken dat zij de controle hebben, kunnen het angstige mensen worden.’

De tantes zien nog een bezwaar. Er komt een moment dat uw kind doorheeft dat zijn vader een toneelstukje opvoert. Dan vertrouwt hij hem niet meer. Maar! Tegen die tijd is hij gelukkig toe aan het spelletje Memory. Dan hoeft uw vriend geen toneel meer te spelen. Kinderen winnen met Memory bijna altijd van volwassenen. Kijken of uw vriend ertegen kan als hij verliest van een zesjarige.
 

Niet het einde van de wereld

Tante Els speelde elke zaterdagavond fanatiek Mens Erger Je Niet met haar kleuterzoon. De ene keer won hij, de andere keer zij – het was maar net zoals de dobbelsteen viel. Als hij baalde omdat hij verloor, kneep ze hem in zijn wangen en zei dat hij trots op zijn oude moedertje moest zijn. Het gevolg: kleuterzoon is inmiddels een volwassen man, maar kan nog steeds tegen zijn verlies. Gewoon, omdat hij weet dat het niet het einde van de wereld betekent.

Later, toen hij met vriendjes spelletjes speelde, smeet hij ook nooit het Mens Erger Je Niet-bord door de kamer, in tegenstelling tot zijn vriendjes die niet wisten wat hun overkwam als ze verloren omdat hun ouders ze altijd hadden laten winnen. Het leven is geen lolletje, vandaag win je, morgen verlies je. Een kind kan daar niet snel genoeg aan wennen.

Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl