‘Mijn man vindt merkkleding voor kinderen zonde van het geld. Heeft hij gelijk?’

Els en Do: De tantes beginnen meteen met kibbelen. Els is het helemaal met u eens. Omdat zij als kind zelden nieuwe kleren kreeg en er nogal armoedig bij liep, kleedde zij haar zoontje als een kleine prins. Pas toen hij een eigen willetje kreeg werden zijn beeldschone outfits vervangen door simpele spijkerbroeken en T-shirts die tot Els’ grote verdriet uitsluitend zwart, grijs of donkerblauw mochten zijn.

Do schaart zich achter uw man. Haar kinderen droegen altijd kleding uit goedkope winkels. Toen haar dochter de leeftijd des onderscheid bereikte (wat mode betreft dan, dat was rond haar twaalfde) kreeg ze meer inspraak. Ze kreeg een beetje kleedgeld, welk bedrag over de jaren werd uitgebreid. Do’s zoon bleef intussen braaf aantrekken wat Do hem voorschotelde.
 

Lees ook
‘Waarom ik mijn dochter (6) laat dragen wat ze wil’ >
 

Compromis

Wat ons betreft hebben uw man en u beiden gelijk. Voor de echtelijke harmonie zit er niets anders op dan een compromis: duurdere kleren combineren met goedkopere. Hoe eng u het ook vindt, stap toch een keer binnen bij die goedkopere winkelketens. U zult zien dat u niet op de deurmat sterft.

De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 35, 23 en 21) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
 

Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl

Dit artikel staat in Kek Mama 01-2020.

Meer opvoedadvies? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >