Kort na je 42e verjaardag van gedachten veranderen: ‘Ik wil toch een kind’

30.04.2022 20:06
na 40 toch nog een kind Beeld: Shutterstock

Jarenlang wilden ze geen kinderen, maar vlak voor deadline gingen de eierstokken meedogenloos kriebelen. “Het was een oerverlangen, een gevoel dat sterker was dan ikzelf.”

Ze houden je wakker met hun gehuil. Maken de aarde nog voller. Je loopt er financieel op leeg – Ramona (44) vond baby’s leuk voor een ander, maar niks voor haar. Haar vriend Nico (45) en zij wilden veertien jaar lang geen kinderen, maar gooiden toch twee jaar geleden de pil in de kliko. Zoon Jon is nu vier maanden.

Die hunkering naar een baby

“Ik voelde het niet, die hunkering naar een baby en een leven dat draaide om een kind. Iedereen om me heen werd moeder, ik zag hoogopgeleide, sprankelende vrouwen hun carrières aan de wilgen hangen en – vond ik – verslonzen. Waarom doen mensen dat zichzelf aan, vroeg ik me af. Tot mijn zus zes jaar geleden moeder werd, en ik voor het eerst liefde voelde voor een baby. Mijn nichtje, mijn bloed.

Nico wilde al helemaal geen kinderen. Natuurlijk ontroerde het hem ook, dat lieve nichtje dat hem met grote ogen aankeek. Maar na een nachtje oppassen was hij blij dat we terug konden naar ons eigen, overzichtelijke leven, zonder noemenswaardige verantwoordelijkheden. Het enige wat wij moesten was werken, de hypotheek betalen en onze wijnglazen vullen.”

Ramona veranderde kort na haar 42e verjaardag radicaal van gedachten. “Een toekomst zonder kinderen leek me opeens zo kaal. Betekenisloos. Ik zag vriendinnen worstelen met prepubers, slaapgebrek en relatieproblemen, maar ik zag nóg iets: onvoorwaardelijke liefde. Ik besefte ineens dat ik iets wezenlijks miste. Als ik echt moeder wilde worden, moest ik wel haast maken. Mijn menstruatie werd al onregelmatiger, mijn vruchtbare dagen waren bijna geteld.”

Het kostte haar een week praten als Brugman en toen was Nico om. “‘Als dit je écht gelukkig maakt, maakt het mij gelukkig’, zei hij.”

Gemiddelde leeftijd

De gemiddelde leeftijd waarop vrouwen in Nederland hun eerste kind krijgen is in de afgelopen decennia snel omhoog gegaan volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Waren vrouwen in 1970 gemiddeld 24 als ze voor het eerst moeder werden, nu is dat bijna dertig Na die leeftijd is de kans op een zwangerschap maandelijks 20 procent en na je veertigste nog maar 5 procent.

Ramona had geluk, ondanks haar leeftijd werd ze binnen een halfjaar zwanger. Haar zwangerschap en bevalling verliepen probleemloos. “Ik merkte wel dat ik minder energie had dan de vrouwen in mijn zwangerschapsklasje, en dat geldt nog steeds. De meesten zijn begin dertig en worden na een avondje stappen relatief fit wakker. Mij kost het een week om ervan te herstellen. Ik hoor duidelijk bij de ‘grijze moeders’, zoals ze moeders van mijn leeftijd noemen.”

‘Een oerverlangen dat me plotseling overviel’

Mary-Ann (42) hoopt er het beste van. “Twintig jaar lang wilden mijn vriend Reggy (44) ik geen kinderen. En nu ben ik dankzij ivf hoogzwanger van een dochter. Het gevolg van een oerverlangen dat me plotseling overviel en sterker was dan ikzelf. Maar ik realiseer me dondersgoed dat ik over twintig jaar in de zestig ben en dat mijn kind dan nog jaren moet studeren.”

Met de bevalling in zicht, voelt ze zich steeds vaker schuldig, zegt ze. “Het is natuurlijk een beetje egoïstisch, hemel en aarde bewegen om op het laatste nippertje moeder te worden. Ik heb carrière gemaakt, veel gereisd en gefeest. Een zorgeloos leven geleid. En nu breng ik het gros van mijn zwangerschap door in de ziektewet. Mijn bekken, mijn rug, mijn energie – ik merk echt dat ik veertigplus ben. Ik houd liters vocht vast, al heeft dat volgens de gynaecoloog niets met mijn leeftijd te maken. Ik voel me weleens een parasiet van de gezondheidszorg. Aan de andere kant: in de voorgaande jaren ben ik de maatschappij met mijn fulltimebaan evengoed tot dienst geweest.”

Het beste van twee werelden

Mary-Anne benijdt moeders van begin dertig, die volgens haar het beste van twee werelden hebben. “Ze werken én zijn fit genoeg om zich volop in het moederschap te storten. Tegelijkertijd realiseer ik me dat mensen steeds ouder worden, we steeds langer moeten doorwerken, en dat ik misschien nog volop aan het werk ben als mijn dochter aan haar eerste baan begint.”

Dat vrouwen steeds later voor het moederschap kiezen is een feit, maar dat die keuze ook nog gehonoreerd wordt, lijkt minder vanzelfsprekend.

Lees ook
‘Ik was 41 toen ik voor het eerst moeder werd’ >

‘Ik had nooit verwacht nog moeder te worden’

Alison (45) kwam na twee jaar proberen terecht in het ivf-traject. Haar zoon is nu twee. “Ik zou best een tweede kind willen, maar ik menstrueer nauwelijks nog. Volgens de gynaecoloog bevind ik me in de voorloper van de overgang en moet ik mijn zegeningen tellen. Dat doe ik ook. Ik had sowieso nooit verwacht nog moeder te worden.”

De reden: ze kwam de ware maar niet tegen. “Ik had wel relaties, maar nooit met mannen van wie ik dacht: met jou wil ik een kind. Ik ben zelf opgegroeid zonder vader, ik wilde mijn kind niet in dezelfde situatie brengen. Nu had ik de mazzel dat mijn verlangen naar een baby niet zo groot was. Ik heb vriendinnen die er echt naar hunkerden, ik had dat gelukkig niet.”

En toen kwam ze Allard (43) tegen. “Hij had al een dochter uit een eerdere relatie. Perfect, dacht ik; dan heb ik de lusten van een stiefkind en niet de lasten. Maar zo werkt het niet. Want met de ongekende liefde die ik voelde voor Allard, kwam ook een niet te stuiten verlangen naar een kind. Allards dochter was acht toen we elkaar ontmoetten, hij wilde altijd al meerdere kinderen. Zíjn grootste zorg was of ik het nog wel zou trekken, een zwangerschap, gebroken nachten en op het schoolplein staan tussen tien jaar jongere moeders.”

‘Ik ben 45, niet bejaard’

De realitycheck kwam een paar weken geleden, toen ze haar zoon ophaalde van het kinderdagverblijf. “Ik had geen make-up op, mijn haar kon een wasbeurt gebruiken en ik had een zware werkdag achter de rug. Toen ik mijn kind een minuut voor sluitingstijd uit het lokaal viste, zei een moeder: ‘Wat moet dat fijn zijn, dat je als fitte oma voor je kleinkind kunt zorgen.’ Ik ben 45, niet bejaard! Zo kijken sommige mensen dus naar mij.”

Ook past ze niet goed tussen de andere, vaak veel jongere moeders, vindt ze. “Op woensdag- en vrijdag zoeken veel moeders in de wijk elkaar op. Ik ben weleens uitgenodigd op zo’n speel- en koffieochtend, maar zit toch in een andere levensfase. Mijn kind is ook een peuter, ik heb dezelfde zorgen en ongemakken, maar ik maak me minder druk om wat mijn omgeving van me denkt of wanneer ik weer onbezorgd kan gaan stappen.”

‘Ik moest er niet aan denken op mijn dertigste’

Mare (44) is single en moeder van een zoon van tien maanden. Ze vindt het moederschap soms eenzaam. “Er zijn niet veel babymoeders van mijn leeftijd, en vaak kunnen ze hun zorgen delen met een partner. Ik doe het helemaal alleen. Ik klaag niet hoor – ik had er niet aan moeten denken op mijn dertigste moeder te worden. Ik was veel te druk met mezelf uitvinden, mijn bedrijf opbouwen en zorgen voor mijn vroeg dementerende moeder.”

Lucky shot

Haar moeder overleed toen Mare 41 was. Haar bedrijf floreerde. “Eindelijk had ik de rust om een kind te krijgen. De donor werd een alleenstaande vriend die geen kinderen wil. De eerste poging eindigde in een miskraam. De huisarts wond er geen doekjes om: ik moest niet te veel verwachten, op mijn leeftijd. ‘Je hebt je beste tijd gehad’, zei hij. ‘Veertig procent van de zwangerschappen mislukt op jouw leeftijd.’ Het zou een lucky shot zijn als het nog een keer zou lukken. Hij gaf me een recept voor een pijnstiller tegen de krampen en wenste me succes.”

Drie maanden later was Mare opnieuw zwanger. “Ik heb geen seconde spijt. Mijn zoon is het beste wat me ooit is overkomen, al was ik sommige nachten de wanhoop nabij. Ik had er goud voor gegeven als ik mijn huilende baby af en toe had kunnen overdragen aan een partner. Aan de andere kant: je weet ook dat een partner niet altijd die verantwoordelijkheid neemt. Bovendien ben ik in een fase waarin ik helemaal voor mijn kind kan gaan. Mijn bedrijf redt het ook nu ik minder hard werk. Ik denk niet dat ik vijftien jaar geleden zo’n toegewijde moeder had kunnen zijn.”

Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.