Jan legt het nog een keer uit: de boeman

17.07.2015 14:51

Kek Mama columnist en vader Jan Heemskerk spaart ons niet, en zichzelf nog minder. Hij legt het ons nog één keer uit. Deze maand: de boeman.

Boos
Vroeger, toen vaders nog werkten en moeders thuis bij de thee zaten te klagen over hun droevige lot, was het ultieme dreigement voor vervelende kinderen: “Wacht maar tot je vader thuiskomt.” Zei je moeder dát als je te druk was, rommel maakte of een brutale mond had opgezet, wist je niet hoe snel je moest maken dat je in je kamer kwam.

Wacht maar tot je vader thuiskomt. Wat er dán zou gebeuren. Daar zou geweld van ongekende proporties aan te pas gaan komen, krakende botten, woest gebrul, langdurig
huisarrest en nooit meer zakgeld. Wacht maar tot je vader thuiskomt. Hoeveel arme, lieve kantoorsukkels hebben nooit geweten dat ze door hun echtgenote werden afgeschilderd als de baarlijke duivel. Want het kwam er natuurlijk zelden van, die afstraffing door vader die thuis zou komen. Het dreigement was afdoende, moeder had de kleine etters uit het haar, en kon weer verder met zwakjes kloppen tegen het glazen plafond.

Vader de boeman, mama de liefste. Zo was het verdeeld. Maar, lieve dames, waarom moeten wij mannen anno 2015 nog steeds de boeman spelen? Wordt het niet tijd naast het zoet, ook het zuur te delen? Zover ik kan overzien, is er weinig veranderd. Hoe vaak ik niet door de diverse mevrouwen Heemskerk ’s avonds de trap ben opgejaagd om tegen de kinderen te schreeuwen dat het NU EINDELIJK EENS STIL MOET ZIJN. En dat zij dan vijf minuten later zelf naar boven gingen om te zeggen dat papa het heus niet zo meende, maar dat ze nu wel lief moesten gaan slapen. Dat is wel een beetje makkelijk, hè dames? Want papa vindt het ook niet leuk om altijd de kwaaie peer te zijn. Papa zit ook met een knoop in zijn maag als hij de Grote Boze Wolf heeft gespeeld en kinderen in de gang staan te huilen of ze weer naar binnen mogen. Het zou best eens leuk zijn als jullie een keertje de Woedende Stemverheffer waren, en wij dan een halfuurtje later de kindertjes de Goedmaak-knuffel konden geven, en zeggen: “Mama heeft heus wel spijt dat ze jullie aan je haren heeft getrokken en heel hard heeft gegild.”

Het is namelijk helemaal niet moeilijk, Boemannen. Of boevrouwen. De kunst is: kwaad worden voordat je het werkelijk bent. Niet wachten tot je uit je vel springt, drie octaven te hoog gaat krijsen, met serviesgoed gaat smijten en onbedaarlijk moet huilen, nee: probeer aan te voelen komen dat je je geduld verliest, en spéél dan dat je boos ben. De kinderen zien geen verschil, jouw stresslevels blijven uit het rood, en je draagt volwaardig bij aan de lusten en lasten van het ouderschap. Je man zal je belonen met kusjes en wilde sex om al die adrenaline uit je systeem te krijgen. Een prachtige win-win-situatie, dacht ik zo.

Jan Heemskerk (52) is radiopresentator en tv-maker, theaterkneus en boekenschrijver maar eerst en vooral vader van drie prachtzoons bij twee vrouwen. Voor Kek Mama tackelt hij elke maand moederkwesties. Ook een moederkwestie? Mail Jan: jan@kekmama.nl.