Dyscalculie bij kinderen: wat is het en hoe herken je het?

Wat is dyscalculie?

Het woord dyscalculie is Grieks en betekent slecht kunnen rekenen. In Nederland komt deze rekenstoornis voor bij ongeveer 2 tot 4 procent van alle kinderen. Zij hebben een rekenachterstand en vinden het bijvoorbeeld moeilijk om simpele rekensommetjes te maken. Of ze begrijpen niet goed dat het verschil tussen 50 en 55 evenveel is als tussen 0 en 5. Dyscalculie zegt – net als dyslexie – niets over de intelligentie van je kind.

De rekenachterstand kan samengaan met andere beperkingen, zoals weinig ruimtelijk inzicht of moeite met klokkijken – maar dat hoeft niet. Erfelijkheid speelt bij dyscalculie rol. Heb jij of je partner dus erg veel moeite met rekenen, dan is de kans groot dat je kind dat ook heeft.

Hoe herken je het?

Er zijn veel kinderen die rekenen lastig vinden, maar zij hebben natuurlijk lang niet allemaal een rekenstoornis. Er is een aantal kenmerken waaraan je mogelijke dyscalculie bij je kind zou kunnen herkennen:

– je kind maakt erg veel fouten bij gemakkelijke rekensommen
– hij rekent erg langzaam
– hij blijft lang op zijn vingers tellen
– hij draait getallen vaak om
– je kind vindt het moeilijk om hoeveelheden in te schatten
– hij vindt het lastig om klok te kijken of om te gaan met geld
– hij blijft problemen hebben met rekenen, ondanks extra hulp op school

Lees ook:
Leren rekenen: met deze tips help je je kind een handje >

Wat is er aan te doen?

Als je vermoedt dat je kind dyscalculie heeft, kun je hem laten testen. Een pedagoog of psycholoog zal dan vaststellen of je kind inderdaad deze rekenstoornis heeft en hoe die zich bij hem uit.

Je kunt je kind laten testen vanaf groep 5 of 6, als je merkt dat hij een grote achterstand heeft ten opzichte van zijn klasgenoten en als andere hulpmiddelen – zoals extra rekenhulp van bijvoorbeeld een remedial teacher – niet voldoende helpen. Een kind dat in de kleuterklas achterloopt met rekenen, heeft niet meteen een rekenachterstand. Op die leeftijd maken kinderen vaak nog grote sprongen in hun ontwikkeling, en niet altijd tegelijk met hun leeftijdsgenoten. Toch mag je alert zijn wanneer je kind in de kleuterklassen bijvoorbeeld nog niet vloeiend van één tot tien kan tellen, of grote moeite heeft met het (na)bouwen van Lego-constructies. Onder meer bij het Regionaal Instituut Dyslexie en Dyscalculie (RID) kan je kind een behandeling volgen waarbij hij 9 maanden lang één keer per week aan het werk gaat met een begeleider. Ook krijgt hij huiswerkopdrachten en tips mee voor thuis.

Wat kun je als ouder doen?

Het is natuurlijk altijd goed om de rekenvaardigheden van je kind te stimuleren en samen thuis te oefenen. Ga bijvoorbeeld tellen en doe dit op een speelse manier. Dus niet bij 1 beginnen en een opsomming maken, maar tel alle rode auto’s als je onderweg bent of tel het aantal fietsers dat je tegenkomt op weg naar school.

Ook spelletjes kunnen ervoor zorgen dat je kind zijn rekenvaardigheden beter ontwikkelt. Denk bijvoorbeeld aan ganzenborden, Mens erger je niet of memory. Houd het wel leuk: als je kind er niet uit komt en gefrustreerd raakt, werkt het averechts. Speel dus niet langer door dan nodig.