Column Lieve: ‘Huilend kijk ik naar het filmpje van Dries dat mijn ex me stuurt’

21.09.2017 11:57
Beeld: Getty Beeld: Getty

Lieve (30) is moeder van Jan (3) en Dries (1). Na een heftige scheiding heeft ze de liefde opnieuw gevonden. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt.

De eerste stapjes langs de tafel worden gezet, er wordt zo af en toe al aan één heel los handje gelopen en alleen tegen de muur aan staan is vaker een feit dan een uitzondering. Dries gaat met zijn 15 maanden binnenkort zijn eerste stapjes zetten.

Als mijn ex de kinderen komt ophalen bespreken we even hoe het gaat met Jan en Dries. Ik vertel dat Dries al steeds vaker los staat en dat ik denk dat het niet lang meer zal duren tot hij zijn eerste echte stapjes zet. We zijn voor heel even samen trots.
 

Zó trots, maar ook…

Als de volgende dag mijn telefoon gaat en ik een filmpje zie binnen komen voel ik hem al aankomen. Het filmpje laadt en ik roep Rogier. Daar zitten we dan; samen kijkend naar de eerste stapjes van ‘mijn’ Dries. De tranen rollen over mijn wangen.

Wat ben ik ongelooflijk trots maar ook ongelooflijk verdrietig dat deze gigantische mijlpaal, de eerste stapjes van mijn kind, niet hier voor míjn ogen worden gezet maar bij mijn ex. Hoe groot was die fucking kans nou.. Hij ziet de kinderen 76 dagen per jaar, ik 289 dagen..
 

Voor het eerst

Heel even schiet er door me heen dat dit niet alleen de eerste maar ook zeker niet de eerste mijlpaal zal zijn die ik ga missen van de kinderen. En ik vind dat, op dit moment, echt heel erg oneerlijk. Ik koos er vorig jaar Kerst niet voor om niet meer samen te willen zijn, heb ik dan ook niet het recht op alle mijlpalen in het leven van de jongens?! Hoe dan ook, ze zullen beiden dingen doen die ze voor het eerst daar zullen laten zien. Met mes en vork eten, pardon zeggen na een boer, hun eigen billen afvegen, zichzelf voor het eerst aankleden, veters strikken, alleen naar de bakker gaan of thuis komen met hun allereerste onvoldoende. Ik jank de ogen uit mijn kop.
 

Pijnverzachter

Uiteindelijk stuur ik het filmpje, met daarop mijn ex duidelijk in beeld, rond. Naast enorm verdrietig ben ik natuurlijk ook enorm trots op mijn Dries. Van vriendinnen tot familie en collega’s, ik wil het toch graag delen. En met mij is iedereen trots. Dat verzacht de pijn. Net als de woorden van mijn vriendin: ‘Ach Lieve, wees blij dat het op beeld staat, voor hetzelfde geld was het op de kinderopvang of bij de gastouder gebeurd’. En daar heeft ze gelijk in, want met 104 dagen opvang per jaar was die fucking kans een aanzienlijk stuk groter geweest.