Blogger bijt van zich af: ‘Thuisblijven voor de kinderen is een voorrecht én enorm stressvol’

Ja, ze was aanvankelijk een beetje jaloers op thuisblijfmoeders, moet journalist en Scary Mommy-blogger Rochaun Meadows-Fernandez eerlijk toegeven. Jaren later, als moeder zijnde die vanuit huis werkt, beseft ze dat ze ernaast zat, zo schrijft ze in haar blog. “Ik dacht dat het leven van thuisblijfmoeders minder stressvol was, met meer gelach en vreugde. Ik romantiseerde het thuisblijfbestaan.”

Inmiddels zegt Rochaun dat het een voorrecht is om thuis te zijn, maar ook een grote stressfactor: “Thuis blijven voor de kinderen kan enorm eenzaam zijn. Zeker voor mensen zoals ik, met een partner die veel en onregelmatig werkt. Mijn man en ik kregen steeds meer ruzie, omdat ik me de enige verzorger van ons kind voelde. En het voelde als oneerlijk dat ik de hele dag baby-tv keek terwijl hij de hele dag andere volwassenen zag en carrière maakte.”

LEES OOK: Persoonlijk: ‘Ik stopte met werken, maar niet voor mijn kinderen’ >

Niet ideaal

De blogger vervolgt: “Ik ben dankbaar voor de mogelijkheid om thuis te blijven met mijn kinderen. Ik ben met name dankbaar dat wij een manier hebben gevonden waarop ik hun ontwikkeling van dichtbij kan volgen en tegelijk financieel een steentje kan bijdragen. Ik heb geleerd dat het thuisblijfmoederschap niet ‘ideaal‘ is en dat het niet voor iedereen werkt. En het is de meest ondankbare taak op de wereld.“ Rochaun zegt dat zij constant de vraag krijgt waarom ze niet gewoon dolblij is om thuis te zijn. Haar antwoord? “Omdat thuisblijfmoeders doodop zijn. We zijn teleurgesteld in onszelf omdat we niet onze dromen najagen. En we zijn eenzaam omdat we in stilte lijden terwijl de rest van de wereld ons feliciteert.”

Uitgeput én verliefd

Volgens de journaliste kent een medaille altijd een keerzijde: “Thuisblijfmoeders zijn net zo uitgeput als dat ze verliefd zijn op de glimlach van hun kinderen. De volgende keer dat je tegen zo’n moeder zegt dat ze niet mag klagen over haar leven, denk dan aan mij en de continue verantwoordelijkheden en opofferingen waarmee ik dagelijks worstel. Voor veel thuisblijfmoeders geldt dat zij de ontwikkeling en verantwoordelijkheden van het verzorgen van anderen boven zichzelf hebben geplaatst.”