Patricia deelt heftig verlangen met haar man: ‘Zou het me mijn huwelijk kosten?’

It happened. We zijn niet over één nacht ijs gegaan, maar het is gebeurd.

Ik speelde al een tijdje met de gedachte. En als ik heel eerlijk ben, spookte het zelfs al een jaar of vier door mijn hoofd. Eerst was het simpelweg een gevoel, nu heeft het zich in mijn hoofd genesteld als een reële optie. In het begin durfde ik er met niemand over te praten. Het was een dialoog die ik in het holst van de nacht heel alleen voerde. Wat zullen de mensen denken? Zou het me mijn huwelijk kosten?
 

Reacties

Er was één persoon waarmee ik het moest delen, namelijk mijn man. Ik was ontzettend bang voor zijn reactie. En dan moet je weten dat Pieter qua relativerings-skills een echte flatliner is. Zijn naam betekent zelf ‘rotsvast’. Als er iets verandert in ons leven met deze groteske vorm, maakt hij rustig eerst een Excel-sheetje alvorens zijn emoties de vrije loop te laten. Maar ik wist dat zijn reactie hierop anders zou zijn. Hier was geen enkele spreadsheet tegenop gewassen. Zou hij onze liefde in twijfel trekken? Had hij daar ook reden toe?

Het idee bleef bij me, liet me niet los. Soms vroeg ik ernaar bij andere mensen. Heel terloops, alsof het niet in mijn eigen planning lag. En alle antwoorden waren steevats: ‘Ben je gek geworden? Dat is het begin van het einde…’
 

Vergelijken

Je snapt dat ik mijn verlangen met man en macht probeerde terug te duwen in een hok. Ik legde er denkbeeldige kettingen omheen met sloten waarvan ik de sleutel in een diepe oceaan wierp. Maar wat ik ook probeerde, het gevoel kwam steeds terug.

Ik werd geobsedeerd en ging er bij iedereen op letten. Zowel bij nieuwe als bij oude vrienden vroeg ik of ik die van hen mocht zien. Vaak onder valse voorwendselen. Ook in die praktijk bleek ik alleen te staan in mijn idee. Tot ik bij één ander stel kwam dat het ook had. Ik kon mijn geluk niet op. Zie je wel, zo absurd is het niet. In mijn hoofd legde ik meteen hun relatie onder de loep met als uitkomst dat die prima stabiel was. Als zij het konden, dan konden wij het ook. Toch?
 

Lees ook
Kort lontje: dat krijg je van slaapgebrek >
 

Delen

Die avond besloot ik mijn diep gekoesterde wens te delen met mijn man. God, wat was ik zenuwachtig. Zijn reactie was niet wat ik had gehoopt, maar hij deed de deur ook niet dicht. Ik vroeg hem erover na te denken en dat zou hij doen…

Vurig hoopte ik dat hij er uit zichzelf op terug zou komen, maar ook dat bleek een wens te blijven. Elke ochtend werd ik wakker met dat ene lege gevoel. Een gevoel dat het beter kon. Het zou onze intimiteit niet hoéven schaden, maar natuurlijk was ik daar wel bang voor.

Afgelopen week hadden mijn man en ik zo’n avond waarop de kinderen na het eten lief een filmpje gingen kijken en wij de fles weer eens leegmaakten. Met het scherpe randje eraf durfde ik mijn verlangen weer op tafel te leggen. Dit keer keek hij me anders aan. Er was iets veranderd. Maar was het goed of was het slecht?

‘Zullen we het doen?’, vroeg ik hem.

‘Als jij het echt graag wilt liefje, dan ben ik aan boord’, zei hij.

Ik voelde me zo blij als een kind en nam dan ook meteen de hele hand.

‘Zullen we ze dan meteen bestellen?’

Mijn man nam nog een slok van zijn glas wijn en zei lachend: ‘Doe maar’.

Het is nu drie werkdagen later en ze zijn zojuist bezorgd.

Twee éénpersoonsdekbedden.

Ik kan niet wachten tot ik naar bed mag.
 

Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (10) en Phaedra (7). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF.

Meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief >